Het was op een vrijdag in oktober 1969.

In Delft.

Met een vriendengroepje organiseerden we in
een gehuurd zaaltje onze verjaardagen.

Samen vieren is gezelliger.

We hadden behoefte aan nieuw bloed in onze
vriendengroep.

Vrouwelijk.

Gelukkig was een van ons net begonnen op de
Sociale Academie.

Hij zat in een klas met heel veel meisjes.

Een aantal heeft hij uitgenodigd.

Mijn netwerk was zeer beperkt, want ik zat
in militaire dienst.

Dat had je vroeger.

Dienstplichtig soldaat, gelegerd op de
Wittenberg, een legerplaats bij Garderen en Stroe.

Ik was gewondenverzorger.

Die gewonden waren er toen niet, want het
was geen oorlog.

Om het weekend mocht ik naar huis.

Een weekend vrij, een weekend paraat.

Voor als de vijand kwam op zaterdag of
zondag.

Die vrijdag in oktober was ik dus vrij.

Het was een gezellig feestje in Delft.

Leuke meisjes.

M. was de leukste.

Knap. Mooi lang blond haar. Een klein
kleedje.

Zij vond mij ook de leukste.

Dat zei ze.

Ik mocht de volgende avond wel bij haar
thuis komen.

Haar ouders waren weg, zei ze.

En haar zus was er ook met haar nieuwe
vriend.

Ik verheugde mij de hele zaterdag op de
avond.

Ik stelde me er veel van voor.

Op de brommer naar Den Haag.

M. was thuis, haar zus en vriend ook.

En haar oudere broer.

En haar jongere broer.

En haar jongste zusje.

Na een uurtje kwamen ook haar ouders thuis.

Het was wel apart.

Anders dan ik me had voorgesteld.

Wel gezellig.

Het is aangebleven.

We wilden gaan samenwonen.

(Ik maak dus een sprongetje in de tijd).

We kregen van de woningstichting een flat
aangeboden.

Ik had me jaren daarvoor al ingeschreven.

Je wist maar nooit.

We wilden de flat graag hebben.

Dat kon.

Moesten we wel trouwen.

Het huwelijk werd dus eigenlijk afgedwongen.

We zaten allebei nog op school.

Met ieder een halve studiebeurs, grotendeels
bestaand uit een renteloos voorschot, en wat kleine baantjes ‘s avonds konden
we onszelf financieren.

Toen zijn we getrouwd.

Op een dinsdag, want dat was gratis.

M. in een wit broekpak met hoed, ik in een
corduroy pak met t-shirt.

Ik reed zelf de trouwauto, een 2CV geleend
van de buurjongen voor tien gulden.

Receptie bij M. thuis was het goedkoopst.

Diner was soep met een broodje.

Zwager J. maakte de foto’s (Hoeveel
rolletjes? Een!).

Het was een mooie dag.

Met al onze familieleden en vrienden erbij.

We zijn nog steeds bij elkaar.

Knappe prestatie van M.

Ik ken mijn bijzonderheden.

Ben nog steeds blij met haar.

We trouwden op 25 juli 1972.