Wat n onmeunig drok wiekent.
Zaterdag zijn we naar een bruiloft geweest. Jazeker, er wordt nog wel getrouwd. Zoon van vrienden trouwde. Omdat het ongeveer twee uur rijden was, hebben we het gemeentehuis aan ons voorbij laten gaan. We waren wel bij de trouwerij in de kerk. De bruid is lid van de Pinkstergemeente en de bruidegom heeft zich hierin geschikt. Dit was onze eerste kerkdienst in deze kerk. Nou ja, kerk. Het was in een school en dat voelde wel vertrouwd aan. Over het bord in de aula was een doek gehangen en er was een groot kruis voor gehangen. Vooraan stond een band. Er waren vier jonge mensen met een microfoon en een zangleider. Ze zongen heel enthousiast. Engelse liedjes en je kon de tekst niet volgen. Dat verschilt dus niet zo met psalmen en gezangen. Verschillende gemeenteleden werden meegesleept met de liedjes en klapten en dansten mee, onderwijl hun hand opheffend naar boven. Heel apart. Daarna kwam de dienstleider. Die hield een soort preek. Wij werden daar niet vrolijk van. De gemeenteleden wel. Tenslotte gaven de echtelieden elkaar de belofte en mochten ze van de voorganger elkaar zoenen en een jaar lang geen tv kijken. Daarna een slotlied en de receptie. Tijdens de receptie zijn we nog even bij onze dochter in Nijmegen langs geweest. Leuk. Ze gaat in december verhuizen. Tja. Puf.
We hebben ons , na de verhuisvoorwaarden met M besproken te hebben, weer aangesloten bij de bruiloftsgasten, die inmiddels op een idyllische plek bij Bemmel aan de oever van de rivier in een restaurant waren aangekomen. Eten en feesten. Om half twaalf waren we thuis.
Zondag op tijd op, R en J kwamen. Heel gezellig. We hebben hun reis naar Alaska na- en onze reis naar NZ voorbesproken. En nog veel meer. Gezellig.
Het is nu zondagavond. Heb nog wat werk kunnen doen als voorbereiding op deze voor mij laatste schoolweek. Heb nog een stapel kranten te lezen. Aan de slag!
 |
 |
