Jan Geerts

Gisteren hebben we gewandeld. Met het personeel van de
BWBschool. Nou ja, niet alle deelnemers zijn personeelslid. Een groot deel is
met pensioen of heeft in het verleden gewerkt op de BWBschool. Een soort reünie
was het zeg maar. Aangevuld met jonge mensen die nu nog dagelijks werken voor
de klas.

Het was reuze gezellig. Veel gepraat. Tijdens de wandeling
werd voortdurend van positie gewisseld zodat je je verhaal steeds opnieuw kon
doen. Dat was heel leuk, al die wisselende contacten.

M. en H. hadden de wandeling uitgezet rondom de Klencke in
Oosterhesselen. Prachtig gebied met soms zelfs versteende zwammen. Althans, dat
zeiden sommigen. Niet iedereen let op de omgeving tijdens zo’n tocht. M. en H.
Hadden de wandeling enkele dagen ervoor nog een keer gelopen, zodat we niet
voor verrassingen kwamen te staan.

Dat lukte toch wel. Verrassingen. Het was goed dat we
allemaal stevige wandelschoenen aanhadden. En dat het niet regende. En dat de
greppels droogstonden. Na enige tijd vonden we weer een pad. Daar zijn we niet
meer vanaf geweken. M. en H. liepen niet meer vooraan. Leek ons verstandiger.
Rustiger. Leeftijdsbewust wandelen zeg maar.

Na de wandeling zijn we gaan opsteken in het Wapen van
Oosterhesselen. Speciaal voor ons geopend. Normaal komt er niemand. Omdat ze
dicht zijn. Op woensdag. Nu wel. Lekkere koffie en heerlijk warm vruchtengebak.
Smaakte naar meer.

We hebben hard geklapt. Voor M. en H. Ze hadden goed werk
geleverd. Op een klein stuk na. M. wees de volgende organisatoren aan. Wel weer
twee mensen met weinig richtingsgevoel. Zal wel survivallen worden, al is dat
vast niet de bedoeling. Kunnen we ons op voorbereiden.

Was een fijne middag. Mooie traditie: eerste woensdag van
maart wandelen. Volgend jaar 7 maart. Om half twee bij de molen. Ik ben er.

Nooit van Marco Borsato gehouden.

De meeste dromen zijn bedrog.

Lig hier in het ziekenhuis in Hardenberg.

Klussen in de tuin ging mis.

Het werk met de kettingzaag verliep voorspoedig.

Twee bomen om.

Beste bomen. Wel verrot.

Takken verwijderd en in de houtwal gedaan.

De boomstronken in verrijdbare stukken gezaagd.

Alles achter het huis gelegd.

De stukken in kleine stukken gezaagd.

Om later in de kachel te doen.

Ging lang goed.

Wel erg zwaar werk.

Was erg moe en toen ging het mis.

Kettingzaag ging zijn eigen gang.

Verloor alle controle.

Zaagde dwars door de beschermbroek.

Schreeuwen van pijn.

M. kwam snel helpen.

Heb aangegeven hoe ze het bloeden moest stelpen.

Been afgebonden met draad.

Voordeel van EHAF opleiding.

Via 112 ambulance gebeld.

In Hardenberg direct geopereerd.

Been is waarschijnlijk te redden.

Veel pijn gehad.

Morfine zorgt nu voor goede pijndemping.

Was al bang voor de kettingzaag.

Moet hier zeker twee maanden liggen

Dan naar herstellingsoord.

Ik heb ook nog een handcirkelzaag.

Ben daar ook bang voor.

Is te koop.

Houd nog steeds niet van Marco Borsato.

Gelukkig zijn de meeste dromen bedrog.

Deze droom van vannacht ook.

Alles goed gegaan.

Wel erg moe.

Veel spierpijn.

Voldaan.

Ik heb een blauw oog.

En ik heb een glip in de wenkbrauw.

Het leven op het platteland zit vol gevaren.

Ik wil graag enkele bomen omzagen.

Dat mag van M. alleen onder strikte voorwaarden.

Zij moet bijv. thuis zijn.

Als er wat gebeurt, kan ze helpen.

Nou is ze wel doortastend, maar ze heeft geen EHBO.

En dat is wel fijn als er een gewonde is.

Ik heb EHAF. Eerste hulp aan het front.

Weliswaar geruime tijd geleden gehaald, maar toch.

Ik zou natuurlijk wel tips kunnen geven aan M. als ik gewond
ben.

Behalve als ik bewusteloos ben.

Goed, ik mag dus geen bomen omzagen alleen.

Heb ik ook niet gedaan.

Doe ik volgende week.

Deze week heb ik het laatste blad van het gras verwijderd.

Beste klus nog.

En ik heb de afgewaaide takken verwijderd.

Daar ging het bij mis.

Niet op het gras.

Die takken en takjes lieten zich goed verwijderen.

Het ging mis in het weiland.

Wij zijn omringd door weiland.

Daar vallen takken in van onze bomen.

Die moet ik verwijderen.

De honden hielpen me daarbij.

Niet altijd goed, want ze halen ook wel takken terug.

Uit de houtwal die ik zo maak.

Ik was al een best eind gevorderd.

Toen ging het mis.

Ik bukte om een tak te pakken.

Nilsson kwam net voorbij in volle vaart.

Hij ging rakelings langs mijn benen.

Hij raakte mijn hoofd volledig.

Van de zijkant dan.

Bril op de grond, bloed over het gezicht, veel pijn.

Nilsson had niks.

Je kan maar het beste alleen in de tuin werken.

Vroeger had je geen Valentijn.

Ik had nu vroeger wel eens als verrassing een kaartje willen
krijgen.

Van iemand die mij leuk vindt. En dat ik dat dan niet weet.

Nooit gehad.

Nu moet je iets geven.

Nu kun je bijna niet meer met een kaartje aankomen.

Nu moet het een cadeau zijn. En origineel.

Dat is heel moeilijk voor mij.

Ik schaam me nu nog voor de vele verkeerde cadeautjes die ik
zelf heb bedacht. Vroeger.

Normaal heb je een verlanglijstje en dan kun je iets kiezen.

Nu moet het een verrassing zijn.

Wat?

Troll beads? Rozen? Lingeriesetje? Swarovski juwelen?
Horloge?

Genoeg ideeën. In de reclame.

Of een advertentie zetten in de krant. Uitslovers.

Het wordt wel verwacht. Dat je iets geeft.

Op een onverwacht moment iets krijgen van je lief.

Een blijk van waardering. Dat is mooi.

Dat hoeft niet met Valentijn.

Toch is het spannend als je op Valentijnsdag een onverwachte
kaart krijgt.

Dat er iemand is die dat speciaal voor jou doet.

Ik ga de brievenbus de hele dag goed in de gaten houden.

Waarschijnlijk tevergeefs.

Bij ons wordt op maandag nooit post bezorgd.

Toch zat er vanmorgen al vroeg wat in de brievenbus!

Onze brievenbus staat aan de weg. Die haal ik leeg na het
wandelen met de honden.

De krant zit er altijd in.

Vandaag zaten er ook verrassingen in.

Mooie Valentijnskaart. Van een M. En after shave. Stinkie
stinkie zeiden de kinderen vroeger.

En dan nu bedenken wie de afzender is. Leuk. Spannend.
Vlinders in de buik.

Tja.

Mijn verloofde stuurt geen kaart. Ik ook niet.

Daar zijn wij niet van. Nou ja, ik niet.

Ik heb wel een cadeautje.

Gewoon een kwestie van kijken naar de potjes in de badkamer.

Wat veel voorkomt, zal goed zijn.

Nu bedenken wie M. is.

Zal mijn relatiesboekje napluizen.

Zelfreflectie met hulp:

http://www.youtube.com/watch?v=J9Da8XJXJu8

Bijna.

Het is bijna Valentijnsdag.

Niks cadeautjes.

Gedichten!

ONDER
DE APPELBOOM

Ik kwam
thuis, het was

een uur of
acht en zeldzaam


zacht voor
de tijd van het jaar,


de tuinbank
stond klaar


onder de
appelboom

ik ging
zitten en ik zat


te kijken
hoe de buurman


in zijn
tuin nog aan het spitten


was, de
nacht kwam uit de aarde


een blauwer
wordend licht hing


in de
appelboom

toen werd
het langzaam weer te mooi


om waar te
zijn, de dingen


van de dag
verdwenen voor de geur


van hooi,
er lag weer speelgoed


in het gras
en verweg in het huis


lachten de
kinderen in het bad


tot waar ik
zat, tot


onder de
appelboom

en later
hoorde ik de vleugels


van ganzen
in de hemel


hoorde ik
hoe stil en leeg


het aan het
worden was

gelukkig
kwam er iemand naast mij


zitten, om
precies te zijn jij


was het die
naast mij kwam


onder de
appelboom, zeldzaam


zacht en
dichtbij


voor onze
leeftijd.

Rutger
Kopland

Daar kan deze muziek bij. Hoort het verschil!

Boudewijn de Groot en Jan Rot

http://www.youtube.com/watch?v=pZgwkMBuvZw

Nick en Simon

http://www.youtube.com/watch?v=zhWmrFyPKjQ

Boudewijn en Ernst

http://www.youtube.com/watch?v=XG-ZTIfwnAA

In november zijn de kippen gestopt met het leggen van
eieren.

De winterpauze was aangebroken.

Met z’n 20en en een haan doen ze dan niets meer. Eier
technisch gezien.

Als januari begonnen is en ze met elkaar de vreugde van het
overleven van de kerstmaaltijd hebben gevierd, wachten ze op de zon.

Dat is het kippenteken dat ze moeten beginnen met leggen.

Vorige week scheen de zon.

De AHA-erlebnis wordt zichtbaar: ineens ligt er een ei in
het legkastje.

Dit voorbeeld wordt direct gevolgd door andere kippen. Niet
allemaal.

Afgelopen weekend hadden we twee doosjes eieren.

Ze kunnen het dus nog wel.

Wij hebben verschillende soorten kippen en vooral kruisingen.
De haan is een Welsummer. Enkele kippen ook. Daarnaast heb ik afstammelingen
van het zijdehoentje, Groninger meeuw en Drentse hoen. Vele kleuren.

Een van de eerste kippen die we aanschaften, was een
zijdehoentje. Er lopen nog enkele
nazaten van rond. Die hebben een nadeel. Ze worden snel broeds.

De zon scheen vorige week meerdere dagen. Het sein voor de
eerste kip om broeds te worden. Ha fijn, kuikentjes. Zo iets zal ie wel denken.

Het is volop winter. Dagelijks haal ik de eieren uit het
hok. En onder de broedse kip weg.

Kippen lijken niet slim. Maar veel dieren hebben wel
voorspellende gaven. Ze voelen aan wat er gaat gebeuren.

Het is 1 februari. Het vriest. Koude wind. IJzel is
voorspeld.

Echter.

De broedse kip geeft aan dat het voorjaar wordt.

Waarom zouden kippen liegen?

Het wordt lente.

Hoera!

Zinloos.

Als je bij de kapper bent geweest, moet je een tijdje later
weer. En dat je hele leven.

Ik ga niet graag naar de kapper.

Vroeger ging ik graag. Om geld uit te sparen, knipte mijn vader mij echter zelf. Hij had een tondeuse. Door in de tondeuse te knijpen en van onder naar boven in de nek het apparaat te bewegen, werden de haren geknipt. De meeste haren. Een aanzienlijk deel trok hij er met de tondeuse uit. Dat deed heel zeer. Ik mocht mij absoluut niet bewegen, anders deed het nog veel meer pijn. Ook door de tikken die ik dan kreeg. De knipbeurt was een ware veldslag. Toen was ik graag naar de kapper gegaan.

Nu niet meer.

Ik ga dan ook niet vaak. Soms denk ik dat mijn haar te lang
is geworden en dan moet ik wel. Ik stel het wel uit. En als ik bij de kapper
ben en het is te druk, ga ik weg.

Ik heb mijn haar ook wel zelf geknipt. Zelf vond ik dat het
er wel goed uitzag. Dat je niet kon zien dat ik het zelf had geknipt. Daar
denkt M. altijd anders over. Zij ziet het direct. De kapper trouwens ook. Ik heb
beloofd dat ik dat niet meer zal doen. Soms knip ik er een heel klein beetje
af. Dat valt meestal niemand op. Denk ik.

Hoe wilt u het geknipt hebben? De startvraag van de kapper.
Ik moet dan een goed antwoord geven. Geen grappen maken.

Niet: op sommige plekken wat erbij, op andere iets eraf. En
dat dan in mooi evenwicht.

Goed antwoord geven: een stuk eraf, niet te kort, wel over
de oren. Overal even lang.

Zo’n antwoord vindt de kapper goed. Meestal is de kapper een
kapster.

Dan haren nat maken en knippen. De kapster dus. En dan
gezellig praten. Over de drukte bij de kapper, het weer, de vakantie, de
kinderopvang, de mogelijkheid van kleurspoeling. Soms heb ik een kapster die
niet praat. Heerlijk.

Na de knipbeurt wordt het haar geföhnd. Ik lijk dan veel
haar te hebben. Een kwartier knippen kost 21,50 euro. Daar kun je heel veel
leuks voor kopen.

Thuis knip ik soms hier en daar wat bij. Af dus eigenlijk.
Stukjes die de kapster vergeten is.

En dan komt M.

Als M. bij de kapper is geweest, weet ik wat ik moet zeggen.
Vooral eigenlijk wat ik niet moet zeggen.
Er zijn dus spelregels voor. Bij ons geldt het volgende:

a.
Altijd opmerken dat ze bij de kapper is geweest.

b.
Altijd goed commentaar geven.

c.
Nooit zeggen: het zit heel aardig. Dat is
dodelijk voor de sfeer. In huis.

d.
Nooit zeggen hoe de kapper het beter had kunnen
doen.

e.
Nooit vragen waarom deze kleur / deze lengte/
dit model is gekozen. Is een vorm van kritiek.

f.
Ik ga niet verklappen wat ik wel zeg, want M.
gaat binnenkort weer naar de kapper. Maar de woorden GOED en JONG zitten er
altijd bij.

M. ziet direct dat ik bij de kapper ben geweest. Haar
commentaar is : Je bent bij de kapper geweest. Soms zegt ze: Waarom heb je het
zo kort laten knippen? Soms zegt ze dat het wel eens minder is geknipt. Ze
heeft een echt Drentse manier van complimenteren.

Naar de kapper gaan hoef ik voorlopig even niet.

Een jaar verder.

Mooi afscheidsfeest. Dat was het.

Loslaten. Iedere week een beetje meer.

Schiermonnikoog leek briljant. Eerst samen, dan alleen.
Samen was een goed idee.

Lekker thuiszitten??. Veel wandelen. Met de hond naar de
dierenarts. Overbelast. De hond.

Iedere dag loopt de wekker om zeven uur af. Eraan denken dat
ze nu naar school gaan. Soms klettert regen tegen het raam. Dan draai ik me
volkomen gelukkig en tevreden om. In bed.

In het voorjaar naar buiten. Krummeln om ’t huus.

Eind mei een onderwijsklusje. Klus dus.

In zomervakantie benedenboel geschilderd. Geen goed idee.

Buitenboel laten schilderen. Goed idee.

Contacten met school verminderen. Sommige contacten blijven.

Na de zomer tot de herfst onderwijsklus afgemaakt.

Vakantie. Nieuw Zeeland. Cook eilanden. Prachtig.

Een jaar verder.

Herinneringen worden helder.

Ontwikkelingen vervagen.

’t Is mooi geweest.

Het is goed zo.

Nu trouwplannen uitwerken. Ben niet voor niets verloofd.

Nu eerst poetsen. Thuis zijn heeft niet alleen voordelen.