Gelukkig 2011!

Mijn verloofde en ik hebben samen oud en nieuw gevierd.
Gezellig. Wij vinden het heerlijk om met z’n tweeën thuis te zijn.

Dank voor de vele kerst- en nieuwjaarskaarten.

We zijn verrast door de positieve reacties op onze
verloving. Mijn verloofde kreeg op haar werk van M en F gebaksvorkjes en een
peper- en zoutstel. Mooi Zweeds. We kregen felicitaties via de reactie op het
blog van G. En via facebook meerdere felicitaties. Ook direct een telefoontje
van mijn zus en zwager, die ons hartelijk feliciteerden (“hadden het niet meer
verwacht”) en een lieve kaart van broer en schoonzus van M. (“het werd wel
tijd”). Onze kinderen hadden we het tweede kerstdag verteld. Ze waren wat
verbaasd. Waarschijnlijk toch een beetje jaloers, want zij zijn nog niet verder
gekomen dan verkering.

De zussen van M en haar andere broer hebben niet gereageerd.
Ik weet niet hoe zij de periode sinds ik in hun ouderlijk gezin ben
binnengekomen (oktober 1969) hebben ervaren. Het kan een statement zijn. Maar
misschien zouden zij ook wel heimelijk wel verloofd willen zijn.

Gisteren het jaar 2010 goed afgesloten.

’s Middags ringen geruild.

De verkoopmevrouw had een leuke suggestie voor een cadeau (“hebben
jullie al veel gehad?”). Zij zei dat het heel leuk is als mensen die je wat
willen geven, een deel van een huwelijksreis betalen. Stel dat we graag een
cruise willen maken naar de Noordkaap. Dan kun je bij voorbeeld aangeven dat je
wel de reis naar Amsterdam met de trein wilt betalen. Of dat je de cruise alleen
voor M. of alleen voor mij wilt verzorgen. Of dat je een extra luxe hut met
balkon ons wilt geven. Zo zijn er tal van mogelijkheden. Ik geef de suggesties
maar. Ik weet uit ervaring hoe lastig het kan zijn om iets te willen geven als
je eigenlijk geen goed idee hebt wat welkom is. M. en ik wachten in spanning
af.