Wij hebben last van mentale en fysieke belasting.
De fysieke belasting lag deze week bij M. en mij, de mentale
bij de onzen.
Mijn M. is ziek.
In december kreeg ze griep. Direct daarna had ze
longontsteking.
Toen ze enigszins hersteld was, kwam de blaasontsteking, die
naadloos overging in weer een griep.
Ze is momenteel bezig aan de vierde kuur en heeft ook al een
behandeling met prednison achter de rug.
Het gaat langzaamaan wat beter, al kan ze nog niet veel.
We zijn al blij dat ze een paar dagen geen koorts heeft. Het herstel is
ingezet.
De onzen hebben geen relatie meer.
J. heeft in augustus jl. een punt gezet achter haar samenwonen en ze doet dappere pogingen om hun huis te verkopen.
Onze M. heeft sinds gisteren geen relatie meer.
Dit doet bij beiden natuurlijk pijn.
Veel pijn.
Het leek beide onzen ook leuk als we weer als gezin bij
elkaar zouden wonen.
M. en ik vinden dat ook leuk.
Voor een weekend.
Langer niet.
Eind deze maand gaan we een weekend naar Schier.
Dat moet genoeg zijn.
We willen onze kinderen graag gelukkig zien. Jammer dat hun
relaties niet goed gegaan zijn.
M. en ik gaan ze waarschijnlijk uithuwelijken. Ze hebben
genoeg kansen gehad en wij moeten aan onze oude dag denken.
Ik heb deze week gewerkt aan het tuinhuisje.
Heel hard gewerkt.
Zie foto’s.
Ik was donderdag zo moe, dat ik zelfs de krant niet meer kon
vasthouden.
Te veel fysieke belasting.
Fysieke pijn gaat sneller over dan mentale.
Hoop dat jullie allemaal een beetje opgeknapt zijn… Tipje: zet een stapelbed in het tuinhuisje!