Blog Image

Jan Geerts

Mijn blog - reacties welkom


Vrijdag 11 februari 2011

Hoofdstuk 5 Posted on vr, februari 11, 2011 17:17

Bijna.

Het is bijna Valentijnsdag.

Niks cadeautjes.

Gedichten!

Het
meisje spreekt

Toen
ik voor het eerst die dingen hoorde,

was
ik dertien of veertien jaar,

zag
op weg naar school de mensen op straat

en
dacht: die zijn naar bed geweest

met
elkaar.

Maar
geen spoor van avontuur

en
geen spoor van licht

in
hun hele postuur,

in
hun hele gezicht.

De
eerste keer van mezelf

ben
ik bij dageraad voor het raam gaan staan,

en
het licht van de zon bescheen

een
schoorsteen, een plat met kiezelsteen,

en
ik zag daar mijn leven van jongsafaan.

Ik
heb het ook wel eens gedaan

alleen
maar voor de gezelligheid,

dat
heette dan dat je werd verleid.

En
als je dan ’s morgens koffie maakt,

kan
geen van twee het zwijgen verbreken,

en
je voelt je op straat nog naakt.

Laatst
heb ik een muur aangeraakt

op
een zomerse avond. Hij was warm.

Toen
legde ik mijn hoofd op mijn arm,

en
het was of ik weer dat kind zijn zou,

als
ik maar aftelde: ‘Zes, negen, tien.’

Als
ik maar riep: ‘Wie niet weg is, is gezien.’

Willem
Wilmink

ONDER
DE APPELBOOM

Ik kwam
thuis, het was

een uur of
acht en zeldzaam


zacht voor
de tijd van het jaar,


de tuinbank
stond klaar


onder de
appelboom

ik ging
zitten en ik zat


te kijken
hoe de buurman


in zijn
tuin nog aan het spitten


was, de
nacht kwam uit de aarde


een blauwer
wordend licht hing


in de
appelboom

toen werd
het langzaam weer te mooi


om waar te
zijn, de dingen


van de dag
verdwenen voor de geur


van hooi,
er lag weer speelgoed


in het gras
en verweg in het huis


lachten de
kinderen in het bad


tot waar ik
zat, tot


onder de
appelboom

en later
hoorde ik de vleugels


van ganzen
in de hemel


hoorde ik
hoe stil en leeg


het aan het
worden was

gelukkig
kwam er iemand naast mij


zitten, om
precies te zijn jij


was het die
naast mij kwam


onder de
appelboom, zeldzaam


zacht en
dichtbij


voor onze
leeftijd.

Rutger
Kopland

Daar kan deze muziek bij. Hoort het verschil!

Boudewijn de Groot en Jan Rot

http://www.youtube.com/watch?v=pZgwkMBuvZw

Nick en Simon

http://www.youtube.com/watch?v=zhWmrFyPKjQ

Boudewijn en Ernst

http://www.youtube.com/watch?v=XG-ZTIfwnAA




Dinsdag 1 februari 2011

Hoofdstuk 5 Posted on di, februari 01, 2011 19:34

In november zijn de kippen gestopt met het leggen van
eieren.

De winterpauze was aangebroken.

Met z’n 20en en een haan doen ze dan niets meer. Eier
technisch gezien.

Als januari begonnen is en ze met elkaar de vreugde van het
overleven van de kerstmaaltijd hebben gevierd, wachten ze op de zon.

Dat is het kippenteken dat ze moeten beginnen met leggen.

Vorige week scheen de zon.

De AHA-erlebnis wordt zichtbaar: ineens ligt er een ei in
het legkastje.

Dit voorbeeld wordt direct gevolgd door andere kippen. Niet
allemaal.

Afgelopen weekend hadden we twee doosjes eieren.

Ze kunnen het dus nog wel.

Wij hebben verschillende soorten kippen en vooral kruisingen.
De haan is een Welsummer. Enkele kippen ook. Daarnaast heb ik afstammelingen
van het zijdehoentje, Groninger meeuw en Drentse hoen. Vele kleuren.

Een van de eerste kippen die we aanschaften, was een
zijdehoentje. Er lopen nog enkele
nazaten van rond. Die hebben een nadeel. Ze worden snel broeds.

De zon scheen vorige week meerdere dagen. Het sein voor de
eerste kip om broeds te worden. Ha fijn, kuikentjes. Zo iets zal ie wel denken.

Het is volop winter. Dagelijks haal ik de eieren uit het
hok. En onder de broedse kip weg.

Kippen lijken niet slim. Maar veel dieren hebben wel
voorspellende gaven. Ze voelen aan wat er gaat gebeuren.

Het is 1 februari. Het vriest. Koude wind. IJzel is
voorspeld.

Echter.

De broedse kip geeft aan dat het voorjaar wordt.

Waarom zouden kippen liegen?

Het wordt lente.

Hoera!



Woensdag 26 januari 2011

Hoofdstuk 5 Posted on wo, januari 26, 2011 14:04

Zinloos.

Als je bij de kapper bent geweest, moet je een tijdje later
weer. En dat je hele leven.

Ik ga niet graag naar de kapper.

Vroeger ging ik graag. Om geld uit te sparen, knipte mijn vader mij echter zelf. Hij had een tondeuse. Door in de tondeuse te knijpen en van onder naar boven in de nek het apparaat te bewegen, werden de haren geknipt. De meeste haren. Een aanzienlijk deel trok hij er met de tondeuse uit. Dat deed heel zeer. Ik mocht mij absoluut niet bewegen, anders deed het nog veel meer pijn. Ook door de tikken die ik dan kreeg. De knipbeurt was een ware veldslag. Toen was ik graag naar de kapper gegaan.

Nu niet meer.

Ik ga dan ook niet vaak. Soms denk ik dat mijn haar te lang
is geworden en dan moet ik wel. Ik stel het wel uit. En als ik bij de kapper
ben en het is te druk, ga ik weg.

Ik heb mijn haar ook wel zelf geknipt. Zelf vond ik dat het
er wel goed uitzag. Dat je niet kon zien dat ik het zelf had geknipt. Daar
denkt M. altijd anders over. Zij ziet het direct. De kapper trouwens ook. Ik heb
beloofd dat ik dat niet meer zal doen. Soms knip ik er een heel klein beetje
af. Dat valt meestal niemand op. Denk ik.

Hoe wilt u het geknipt hebben? De startvraag van de kapper.
Ik moet dan een goed antwoord geven. Geen grappen maken.

Niet: op sommige plekken wat erbij, op andere iets eraf. En
dat dan in mooi evenwicht.

Goed antwoord geven: een stuk eraf, niet te kort, wel over
de oren. Overal even lang.

Zo’n antwoord vindt de kapper goed. Meestal is de kapper een
kapster.

Dan haren nat maken en knippen. De kapster dus. En dan
gezellig praten. Over de drukte bij de kapper, het weer, de vakantie, de
kinderopvang, de mogelijkheid van kleurspoeling. Soms heb ik een kapster die
niet praat. Heerlijk.

Na de knipbeurt wordt het haar geföhnd. Ik lijk dan veel
haar te hebben. Een kwartier knippen kost 21,50 euro. Daar kun je heel veel
leuks voor kopen.

Thuis knip ik soms hier en daar wat bij. Af dus eigenlijk.
Stukjes die de kapster vergeten is.

En dan komt M.

Als M. bij de kapper is geweest, weet ik wat ik moet zeggen.
Vooral eigenlijk wat ik niet moet zeggen.
Er zijn dus spelregels voor. Bij ons geldt het volgende:

a.
Altijd opmerken dat ze bij de kapper is geweest.

b.
Altijd goed commentaar geven.

c.
Nooit zeggen: het zit heel aardig. Dat is
dodelijk voor de sfeer. In huis.

d.
Nooit zeggen hoe de kapper het beter had kunnen
doen.

e.
Nooit vragen waarom deze kleur / deze lengte/
dit model is gekozen. Is een vorm van kritiek.

f.
Ik ga niet verklappen wat ik wel zeg, want M.
gaat binnenkort weer naar de kapper. Maar de woorden GOED en JONG zitten er
altijd bij.

M. ziet direct dat ik bij de kapper ben geweest. Haar
commentaar is : Je bent bij de kapper geweest. Soms zegt ze: Waarom heb je het
zo kort laten knippen? Soms zegt ze dat het wel eens minder is geknipt. Ze
heeft een echt Drentse manier van complimenteren.

Naar de kapper gaan hoef ik voorlopig even niet.



Vrijdag 21 januari 2011

Hoofdstuk 5 Posted on vr, januari 21, 2011 10:40

Een jaar verder.

Mooi afscheidsfeest. Dat was het.

Loslaten. Iedere week een beetje meer.

Schiermonnikoog leek briljant. Eerst samen, dan alleen.
Samen was een goed idee.

Lekker thuiszitten??. Veel wandelen. Met de hond naar de
dierenarts. Overbelast. De hond.

Iedere dag loopt de wekker om zeven uur af. Eraan denken dat
ze nu naar school gaan. Soms klettert regen tegen het raam. Dan draai ik me
volkomen gelukkig en tevreden om. In bed.

In het voorjaar naar buiten. Krummeln om ’t huus.

Eind mei een onderwijsklusje. Klus dus.

In zomervakantie benedenboel geschilderd. Geen goed idee.

Buitenboel laten schilderen. Goed idee.

Contacten met school verminderen. Sommige contacten blijven.

Na de zomer tot de herfst onderwijsklus afgemaakt.

Vakantie. Nieuw Zeeland. Cook eilanden. Prachtig.

Een jaar verder.

Herinneringen worden helder.

Ontwikkelingen vervagen.

’t Is mooi geweest.

Het is goed zo.

Nu trouwplannen uitwerken. Ben niet voor niets verloofd.

Nu eerst poetsen. Thuis zijn heeft niet alleen voordelen.



Donderdag 13 januari 2011

Hoofdstuk 5 Posted on do, januari 13, 2011 10:54

Loslaten is anders dan loskomen.

Maart 2010. Wij slapen. Twee uur ’s nachts.

Telefoon.

-Ja, hier met Ricardo van de beveiliging. Ik heb een probleem op de BWBschool en daar wou ik even raad over, want…

-Ricardo, ik werk niet meer aan deze school.

-Maar wat ik zeggen wou, ik heb alles gecontroleerd en krijg toch het alarm er niet meer op en nou ..

-Sinds januari werk ik niet meer op de BWBschool.

-Ja, en nou kan ik nu Vriend er bij halen of ik laat het alarm er af. Wat vind jij?

-Ik werk niet meer op deze school.

-Ja, maar je staat boven aan mijn lijstje en ik moet jou bellen.

-Die lijst klopt niet meer.

-Nou, dat geef ik direct door. Maar wat moet ik nou met het alarm?

-Laat er maar af.

-Mooi zo. Hooooi!

Zomervakantie. Maandag.

Telefoon.

-Hoi, met Hendrik van de beveiliging. Ze zijn hier in de Roezemoes bezig met werkzaamheden en nou gaat het alarm steeds af door de lijm die ze gebruiken.

-Ik werk niet meer op deze school. Je moet iemand anders bellen.

-Ja, maar door die lijmluchten kan het alarm er niet meer op. Kun je niet even langskomen voor om de zaak te bekijken?

-Ik werk niet meer op de BWBschool. Ik ben al een half jaar geleden gestopt.

-Je staat bij mij boven aan de lijst. Ik zal dat meteen veranderen. Hoooooi!

Januari 2011.

Antwoordapparaat.

1.

-U spreekt met V. van de firma Vriend. De beveiliging heeft een verkeerde lijst van de BWBschool en wij gaan dat in orde maken. Ik heb de pasnummers en zo nodig. Kunt u mij even terugbellen?

2.

-Nog een keer met V. van de firma Vriend. Ik heb al eerder gebeld vandaag. De beveiliging werkt met verkeerde lijsten van de BWBschool. Wilt u mij terugbellen over de pasnummers?

3.

-Met V. van de firma Vriend. Ik heb gisteren ook al gebeld over de pasnummers. Belt u mij terug?

4.

-Nogmaals met V. van de firma Vriend. Ik heb vanmorgen ook gebeld. Kunt u mij terugbellen over de pasnummers, want de beveiliging heeft verkeerde namen.

5.

-Ja, hier met V. van de firma Vriend. Ik heb voor het weekend ook gebeld. We hebben een probleempje met de pasnummers van de beveiliging van de BWBschool. Wilt u mij even terugbellen?

Ik heb teruggebeld. Ik controleer mijn antwoordapparaat te weinig.

Loslaten is gemakkelijker dan loskomen.

Mobistar

http://www.dumpert.nl/mediabase/1297411/4822f995/mobistar_pwned.html

Ook leuk

http://www.dumpert.nl/mediabase/1299381/0805a4fe/top_10_sports.html



Dinsdag 11-1-11

Hoofdstuk 5 Posted on di, januari 11, 2011 12:10

Voor R en J.

Soms, een enkele keer…

Soms, een enkele keer,

met heel veel moeite en voornamelijk toevallig,

lukt het iemand

om met beide armen zijn verdriet te omvatten.

Hij tilt het op

Laat de deur niet op slot zijn nu..

Hij duwt hem open met zijn knie

en loopt met grote breedsporige passen naar buiten.

Kijk uit! roept hij

want het verdriet is zo groot dat hij er niet overheen kan kijken,

en doorzichtig is het nooit.

Ver weg, in een sloot of op een drassige plek

onder populieren

of achter een scheve schutting tussen autobanden,

speelgoed, resten van een vuur,

gooit hij het neer

en fluitend loopt hij terug naar huis.

Toon Tellegen

Lamento

Hier nu langs het lange diepe water

dat ik dacht ik dacht dat je altijd maar

dat je altijd maar

hier nu langs het lange diepe water

waar achter oeverriet achter oeverriet de zon

dat ik dacht dat je altijd maar altijd

dat altijd maar je ogen je ogen en de lucht

altijd maar je ogen en de lucht

altijd maar rimpelend in het water rimpelend

dat altijd in levende stilte

dat ik altijd zou leven in levende stilte

dat je altijd maar dat wuivend oeverriet altijd maar

langs het lange diepe water dat altijd maar je huid

dat altijd maar in de middag je huid

altijd maar in de zomer in de middag je huid

dat altijd maar je ogen zouden breken

dat altijd van geluk je ogen zouden breken

altijd maar in de roerloze middag

langs het lange diepe water dat ik dacht

dat ik dacht dat je altijd maar

dat ik dacht dat geluk altijd maar

dat altijd maar het licht roerloos in de middag

dat altijd maar het middaglicht je okeren schouder

je okeren schouder altijd maar in het middaglicht

dat altijd maar je kreet hangend

altijd maar je vogelkreet hangend

in de middag in de zomer in de lucht

dat altijd maar de levende lucht dat altijd maar

altijd maar het rimpelend water de middag je huid

ik dacht dat alles altijd maar ik dacht dat nooit

hier nu langs het lange diepe water dat nooit

ik dacht dat altijd dat nooit dat je nooit

dat nooit vorst dat geen ijs ooit het water

hier nu langs het lange diepe water dacht ik nooit

dat sneeuw ooit de cipres dacht ik nooit

dat sneeuw nooit de cipres dat je nooit meer.

Remco Campert



Donderdag 6 januari 2011

Hoofdstuk 5 Posted on do, januari 06, 2011 12:51

Velen kennen de Levenstijdperken van de man, Rümke.

Ik heb dat onzekere gedoe van die veertigers en vijftigers
(midlife crisis en zo) mooi achter me gelaten.

Wetenschappelijk gezien zit ik volgens Rümke in de volgende
jeugdfase.

Lekker onbevangen genieten. Geeft veel voordelen. Geen stress.

Jong zijn is niet een kwestie van leeftijd.

Het gaat om beleven.

Geen kinderen om voor te zorgen. Mooi lege agenda.
Onbekommerd op pad gaan.

Alleen bij gladheid uitkijken dat je niet valt.

Nou ja.

Wel bij de tijd blijven. Heb daarom een Time Capsule
aangeschaft. Wordt alles in opgeslagen. Alles wat op de nieuwe Imac staat en
komt te staan. Zo blijf ik vanzelf bij de tijd.

Een nieuw jaar zorgt ook voor ontspannen plannen.

Wanneer we op vakantie gaan. Hoe vaak. Waarheen. Op welke
manier.

Veel relaxte vragen dus.

Ook een jaar waarin niet afgemaakte zaken van vorig jaar
alsnog gerealiseerd kunnen worden.

Heb dat maar gedaan.

De cabrio.

Binnenkort komt ie binnen. Bij ons. Advies van velen
opgevolgd. Met nogmaals dank voor de goede raad.

Meerijden mag. Mijn verloofde werkt hele dagen. Heb tijd
zat.



Zondag 1 januari 2011

Hoofdstuk 5 Posted on za, januari 01, 2011 13:14

Gelukkig 2011!

Mijn verloofde en ik hebben samen oud en nieuw gevierd.
Gezellig. Wij vinden het heerlijk om met z’n tweeën thuis te zijn.

Dank voor de vele kerst- en nieuwjaarskaarten.

We zijn verrast door de positieve reacties op onze
verloving. Mijn verloofde kreeg op haar werk van M en F gebaksvorkjes en een
peper- en zoutstel. Mooi Zweeds. We kregen felicitaties via de reactie op het
blog van G. En via facebook meerdere felicitaties. Ook direct een telefoontje
van mijn zus en zwager, die ons hartelijk feliciteerden (“hadden het niet meer
verwacht”) en een lieve kaart van broer en schoonzus van M. (“het werd wel
tijd”). Onze kinderen hadden we het tweede kerstdag verteld. Ze waren wat
verbaasd. Waarschijnlijk toch een beetje jaloers, want zij zijn nog niet verder
gekomen dan verkering.

De zussen van M en haar andere broer hebben niet gereageerd.
Ik weet niet hoe zij de periode sinds ik in hun ouderlijk gezin ben
binnengekomen (oktober 1969) hebben ervaren. Het kan een statement zijn. Maar
misschien zouden zij ook wel heimelijk wel verloofd willen zijn.

Gisteren het jaar 2010 goed afgesloten.

’s Middags ringen geruild.

De verkoopmevrouw had een leuke suggestie voor een cadeau (“hebben
jullie al veel gehad?”). Zij zei dat het heel leuk is als mensen die je wat
willen geven, een deel van een huwelijksreis betalen. Stel dat we graag een
cruise willen maken naar de Noordkaap. Dan kun je bij voorbeeld aangeven dat je
wel de reis naar Amsterdam met de trein wilt betalen. Of dat je de cruise alleen
voor M. of alleen voor mij wilt verzorgen. Of dat je een extra luxe hut met
balkon ons wilt geven. Zo zijn er tal van mogelijkheden. Ik geef de suggesties
maar. Ik weet uit ervaring hoe lastig het kan zijn om iets te willen geven als
je eigenlijk geen goed idee hebt wat welkom is. M. en ik wachten in spanning
af.



« VorigeVolgende »