Jan Geerts

Zaterdagmiddag gewandeld met vrienden E en M uit D. Na onze gezamenlijke marathon in NYC was het hoog tijd voor een nieuwe uitdaging vond E. Hij stelde voor om het Pieterpad te gaan lopen. Met z’n 4en. Dat doen we. In gedeelde etappes en net zoals het uitkomt. Rustig aan. Gisteren dus begonnen. We zetten de ene auto neer aan het eindpunt van de tocht en met de andere rijden we naar het startpunt. Aan het eind omgekeerd. Rugzak op, honden mee. Drie setters. Diva, een Ierse dame van 1 ½ jaar, Nilsson, een Engelse heer van bijna drie jaar en Sproet, een Engelse dame van bijna 7. En natuurlijk E en M en M en ik. Gestart in Schoonloo, gelopen naar Schoonoord.

Diva kan los lopen. Ze heeft een schrikband om waardoor ze goed bij E blijft lopen. Sproet aan de lijn en Nilsson kan los, want die blijft altijd bij ons.

Na een kwartier kwamen we de boswachter tegen. Of die witte hond van ons was. Dat viel niet te ontkennen. Die hond rende achter een ree aan en dat mocht niet. Nilsson was niet meer bij ons. De boswachter identificeerde zichzelf en mij. Hij zei dat hij ons een proces-verbaal had kunnen geven. Wij waren onder de indruk. Hij zei dat ik een waarschuwing kreeg. Ik was opgelucht. Mijn naam werd genoteerd. Ik sta in zijn boek.

Zoeken naar Nilsson. De boswachter deed mee. Met de auto. Na een half uur zagen we hem in de verte lopen. Nilsson. M met de boswachter in de auto, ik rennend met een rugzak en Sproet. Hij kwam terug. Nogmaals een verhelderend gesprek gehad met de boswachter. En met Nilsson. Daarna lekker doorgelopen met de honden. Aan de lijn.

Was erg leuke wandeling. Ruim 10 kilometer gelopen. Volgende keer gaan we bij Hellendoorn lopen. Ik hoop dat Nilsson en Sproet dan gewend zijn aan de schrikband.

Ga je nog naar de Floralia? Verschillende keren is me dit gevraagd. Nee. Het is verstandig om voorlopig weg te blijven bij school. De mensen moeten wennen aan de nieuwe situatie, mijn opvolger moet de ruimte krijgen en ik moet daar niet tussendoor lopen.

Dat is best lastig. Omdat ik mensen van school graag weer eens zie. Weer even mee zou willen praten. Weten hoe het met ze gaat. Met enkelen is nog contact via mail of blog.

Volgend jaar ga ik naar de Floralia. Zie ik eindelijk eens wat er in school gebeurt. Ben nooit verder gekomen dan de hal, het rad. Er moet vast veel meer zijn in school. Misschien zijn er goede ideeën om het feest wat op te leuken. Te verfrissen. Zou niet gek zijn.

Ga er vanuit dat het vanavond goed is geweest. Met een mooie opbrengst. Lekker uitrusten voor iedereen in het weekend!

Terwijl ik in de schuur aan het werk ben, zijn de honden in de tuin. Of in het weiland. Soms komen ze even bij mij in de schuur liggen. Nilsson haalt geregeld een speeltje op uit de schuur, meestal een knuffel. Of een stuk hout. Aan het eind van de middag verzamel ik zijn speelgoed in de ruime omtrek van het huis en de tuin.

Soms komen er wat kippen de schuur binnenlopen. Kijken wat ik doe, checken of er wat te eten valt.
Lekkere dag, mooi weer, fijn klussen.

Toch maar een link naar de Margriet! Binnenkort komt er een groot interview in over CP en het fonds.

http://www.margriet.nl/mijn-margriet/dagboek

http://www.margriet.nl/dagboeken/user-generated/armoedeconferentie.html

Ik ben heel gevoelig. In mijn handen. Ik bedoel dat mijn handen weinig kunnen verdragen. Ze zijn zo stuk. Ik denk dat ik echte pianohanden heb. Geen werkhanden.

Als het onder de 15 graden is, draag ik handschoenen. Als het vriest, doe ik wanten aan. In de tuin aan het werk: handschoenen. Ik heb direct stekels en splinters in mijn handen. En ze worden snel vies. En schraal. Als ik naar een schroevendraaier kijk, krijg ik spontaan blaren. Handen vormen exponenten van de ziel. Een gevoelige hand geeft aan dat iemand gevoelig is.

Dit fantaseer ik er maar op los, want het staat natuurlijk gewoon l*ll*g dat ik nooit echt wat met mijn handen heb gedaan. Ik heb geen eelt op mijn handen, alleen op mijn ziel. Een heel dun laagje.

Ik klus graag met hout. Dat lukt niet met handschoenen aan. Ik heb natuurlijk altijd splinters in mijn handen, maar ik vind het heel fijn om met hout te werken. Dat heb ik vandaag gedaan. Werken met de cirkelzaag, de boormachine, meetlint, potlood. Heerlijk. Houtverbindingen maken met goede lijm.

Op de gebruiksaanwijzing van de constructielijm staat dat je bij gebruik handschoenen moet dragen. Dat doe ik altijd al, behalve bij hout. Nu zijn mijn handen vlekkerig, zwart, glad. Ik krijg het er niet meer af. Moet slijten. Volgens de gebruiksaanwijzing. Je moet gewoon altijd handschoenen dragen. Ik vorm het bewijs.

Voor de kippen is het voorjaar volledig begonnen. Ze hebben zich zonder problemen aangepast aan de zomertijd. De haan kraait heel beschaafd de 29 hennen naar buiten. Drie zijn broeds, dus die blijven in het hok. De rest krabt alles in de tuin lekker om. ’s Morgens gaan ze met het hele stel eerst het weiland in. Als ik terugkom met de honden van de ochtendwandeling, lopen ze mee, want dan krijgen ze gemengd voer. Daar zijn ze gek op. Een deel van de kippen loopt achter mij en de honden aan, een ander deel loopt rechtstreeks de ren in, want daar wordt gestrooid. Ik ga de schuur in, de hennen lopen mee naar binnen en kunnen van daar uit een doorsteekje maken naar de ren. Als ik het voer uitstrooi, is het heel stil in de ren, want er wordt gegeten. Nilsson loopt geregeld de ren in, maar dat maakt de kippen niets uit. Ze gaan niet opzij voor hem. Daarna gaan honden en ik naar binnen en de kippen gaan zich bezig houden met hun core business: eieren leggen. En dat lukt. Per dag tussen de 12 en 16 eieren. Met Pasen komt dat goed uit. Maar het is wel veel. Als er mensen zijn die graag een doosje willen komen halen, welkom. Slechts 1 euro. Per doos. Voor scharreleieren. Altijd voorraad. Als er mensen zijn die een kip willen: welkom. Slechts 1 euro. Per kip. Bij afname van drie kippen, de vierde gratis. En dat voor een scharrelkip. Na ongeveer twee weken heb je de kosten er uit, want dan heb je zelf een doosje eieren. En als je de kip eieren laat uitbroeden, heb je nog veel meer lol. Heel veel lol. Daarom heb ik nu zoveel eieren. En kippen.

Zaterdagmiddag is een gezinsmiddag. Nu tenminste. Vroeger heb ik gevoetbald op zaterdagmiddag. Dan hoefde ik niet mee met winkelen. Voor alle partijen beter. Nu ben ik zaterdag beschikbaar. Gelukkig wil M. liever alleen winkelen dan met mij. Dat begrijp ik. En ik ben er verheugd om. Als we nu zaterdagmiddag iets samen doen, anders dan winkelen, houdt M. veel rekening met mij. Eerst even naar de boekwinkel. Dat vind ik altijd leuk. Dan dierenvoeding ophalen. Als we tijd over hebben, gaan we langs Petstra. Dat vinden we beiden leuk. M. kijkt naar de schoenen en kleding, ik naar de caravans en campers. Om mij te plezieren doet M. altijd even met mij mee. Petstra heeft geen caravans meer. Eeuwig zonde. Wel campers. Mooi. Het is net een soort snoepwinkel voor grote jongens. Lekker om er op los te fantaseren. Kijken welke indeling je mooi vindt. Waar de honden het best in passen. Hoe lekker de banken en stoelen zitten. Of het praktisch is. Of het motorvermogen wel goed is. Wat er allemaal aan accessoires bij zitten of welke je nog moet bijkopen. Nieuw of gebruikt. Hartstikke leuk. Zo ruim een uur mee bezig. Verkopers komen verschillende keren langs om te vragen of ze kunnen helpen. Natuurlijk niet. Alleen rondkijken. Achter het stuur gaan zitten. Jezelf voorstellen hoe we dan rondtrekken naar Portugal. Of de Noordkaap. Of naar Kroatië. Vrijheid blijheid. Wij kopen geen camper. Hebben we ook niet nodig. Ze zijn ook veel te duur. Onze vakanties zijn met de caravan veel handiger. Maar het blijft mooi dromen. Want later..

Slechts een boutje had ik gisteren te strak aangedraaid. Dat brak af. Vandaag de quooker ingeruild. Hij gaat dienen als studieobject voor monteurs: dit gebeurt dus als je zegt dat het gemakkelijk zelf te doen is.

B.z.a.: allround klusser, ook voor waterwerken. Veel ervaring.

http://www.youtube.com/watch?v=BAjQrQIHTCA

Wij hebben een quooker. Daar komt kokend water uit. Een fijne keukenhulp. Om de paar jaar moet daar een nieuw filter in. Het werd tijd dat er actie werd ondernomen. Ik ken mijn beperkingen, dus ik heb hulp gevraagd.

Eerst Jan E van TB S gebeld. Jan kende de quooker niet. Hij zou zich er in verdiepen.

Na 4 dagen belde Jan terug. Ik kon dat filter zelf wel bestellen en er ook zelf wel indoen. Was volgens hem een fluitje van een cent.

Gebeld naar de dealer van de quooker. Zit in Emmen. Hij zei dat het verwisselen van de filter a piece of cake was. Er was een zeer duidelijke werkbeschrijving bij. Hij zou hem bestellen.

Filter opgehaald, werkbeschrijving gelezen en rustig laten liggen. Nu het filter ruim drie weken ligt te acclimatiseren, wordt het tijd om het er even in te zetten. Het is 10 uur, ik start.

Gereedschap gepakt: waterpomptang, steeksleutels 12, 13 en 14. Eerst het kastje leeggemaakt. Er staat heel veel in. Daarna de stekker uit het stopcontact gehaald. Toen het kraantje van de watertoevoer afgesloten. Slangetje losgemaakt. Blijk verkeerde kraantje te hebben afgesloten. Droog t-shirt, handdoek en dweilen. Goede kraantje afgesloten. Goede slangetjes losgemaakt. Quooker uit het aanrechtkastje gehaald. Schroefjes van de kap losgemaakt. Stekkertjes aan de binnenkant losgemaakt. Schroefjes van de deksel verwijderd (8) met ringsleutel 10. Het binnenste kwam tevoorschijn: heel veel kalkaanslag, alles keurig verwijderd. Filter eraf gehaald, bleek uiteindelijk draaiend eraf te moeten. Stond niet in de werkbeschrijving.

Nieuwe filter zag er bijna net zo uit als de oude. Alleen geen schroefdraad. Past dus niet. Ik was alleen thuis. De honden werden heel rustig.

Oude filter er weer opgedraaid. Goed stevig. Kap er weer op. In het aanrechtkastje de slangetjes weer vastgemaakt. Er is niet veel ruimte in het aanrechtkastje voor zowel de quooker als voor mij. Aantal zaken als vastdraaien, en dan de eerste slagen, moeten op gevoel. Dat heb ik niet. Afijn, na een tijdje zat alles vast, water er weer in laten lopen en de stekker in het stopcontact gedaan. Pleisters op drie vingers en de hand gedaan. Na 5 minuten stoppen doorgeslagen. Stekker eruit, slangetjes eraf, open gemaakt, blijk ik de moeren van het deksel (8) niet diagonaal te hebben vastgedraaid. Overal bovenin lag water en dat veroorzaakte de kortsluiting. Alles beter aangedraaid. Zie procedure hierboven. Goed gekeken of alles vastzat en niet meer lekte. Stekker erin. Na 3 minuten de stoppen doorgeslagen. Stappen zie hierboven. Alles weer open. Blijkt het in het bovenste deel van de quooker nog te vochtig te zijn geweest. Alles afgedroogd. Te drogen gelegd. Met de honden gaan wandelen, het is half 4.

Om kwart voor 5 leek alles droog. Weer in elkaar gezet. Alles aangezet, stroom erop. Alles werkt!

Er zit geen nieuw filter in. Komt nog wel. Ik weet waarop ik moet letten.