Zaterdagmiddag is een gezinsmiddag. Nu tenminste. Vroeger heb ik gevoetbald op zaterdagmiddag. Dan hoefde ik niet mee met winkelen. Voor alle partijen beter. Nu ben ik zaterdag beschikbaar. Gelukkig wil M. liever alleen winkelen dan met mij. Dat begrijp ik. En ik ben er verheugd om. Als we nu zaterdagmiddag iets samen doen, anders dan winkelen, houdt M. veel rekening met mij. Eerst even naar de boekwinkel. Dat vind ik altijd leuk. Dan dierenvoeding ophalen. Als we tijd over hebben, gaan we langs Petstra. Dat vinden we beiden leuk. M. kijkt naar de schoenen en kleding, ik naar de caravans en campers. Om mij te plezieren doet M. altijd even met mij mee. Petstra heeft geen caravans meer. Eeuwig zonde. Wel campers. Mooi. Het is net een soort snoepwinkel voor grote jongens. Lekker om er op los te fantaseren. Kijken welke indeling je mooi vindt. Waar de honden het best in passen. Hoe lekker de banken en stoelen zitten. Of het praktisch is. Of het motorvermogen wel goed is. Wat er allemaal aan accessoires bij zitten of welke je nog moet bijkopen. Nieuw of gebruikt. Hartstikke leuk. Zo ruim een uur mee bezig. Verkopers komen verschillende keren langs om te vragen of ze kunnen helpen. Natuurlijk niet. Alleen rondkijken. Achter het stuur gaan zitten. Jezelf voorstellen hoe we dan rondtrekken naar Portugal. Of de Noordkaap. Of naar Kroatië. Vrijheid blijheid. Wij kopen geen camper. Hebben we ook niet nodig. Ze zijn ook veel te duur. Onze vakanties zijn met de caravan veel handiger. Maar het blijft mooi dromen. Want later..