Jan Geerts

Op zaterdag staan we later op. Lekker langzaam op gang komen. Om 8 uur de honden uitlaten, daarna nog even slapen.

Vanmiddag even enkele boodschappen gedaan en toen het bos in met de honden. Tijdens het lopen merk ik wat me bezighoudt. Ik verbaas me er toch wel over dat ik me dan nog druk loop te maken over zaken die pas gaan spelen als ik weg ben. Over de formatie: alles is doorgesproken, maar het stafbureau heeft de neiging, en dat bleek al uit een telefoontje, toch te willen manipuleren met mensen. Daar kan ik slecht tegen. Zal daar volgende week wat aan gaan doen.

Wat me ook bezighield is de strekking van het interview in het D v/h N van vrijdag jl. Het stukje over de Markeschool was uit zijn verband gehaald. Niet prettig om te lezen als je in Wachtum woont. Heb daarom een brief gemaakt voor de ouders van de Markeschool. A. zal die direct verzenden. Dan moet eventuele onrust in Wachtum over zijn.

Hoogste tijd voor muziek. De eerste link gaat naar Tim Knol. Supertalent.

http://www.youtube.com/watch?v=Xi_QfXk-QpE

Boudewijn de Groot mag niet ontbreken.

http://www.youtube.com/watch?v=iB7C_8vkXaw

Opruimdag. De papiervernietiger verwerkt dagelijks heel wat materiaal van mij. Het ziet er nu haast opgeruimd uit. Toch gek dat het opruimen wel goed lukt als het moet. Het blijft veel langer liggen als ik het niet hoef op te ruimen. Ik denk dan vaak dat ik iets later nog wil gebruiken. Of later ga lezen. Of ik weet even niet waar ik het moet opbergen. En bij de huidige opruimwoede blijkt het een kleine moeite te zijn om het door de vernietiger te jagen. Ben je het direct ook definitief kwijt.

Heb vandaag nog het een en ander opgeschreven over de periode tussen mijn vertrek en de komst van T. Langzamerhand worden zaken voldoende afgerond. Zal maandagmiddag met T. een en ander doorspreken.

Ben erg benieuwd naar volgende week donderdag en vrijdag. Niemand laat iets los. Door wat te combineren en deduceren heb ik wel wat vermoedens, maar het blijft gissen. Knap dat nog niets is uitgelekt.

Dat is trouwens ook nog niet van wat ik wil gaan doen. Maar dat is ook heel klein. Verhaaltje en zo.

Dit weekend alles nalopen voor de komende week en dan genieten van alles wat de week brengt. Ik verheug me op fijne dagen.

De kraammand had vandaag een fles Daoler Meulen Bitter als cadeau. Lekker! Er bestaat een dieet met drank. Zoals Tommy Cooper zei: Ik volg pas een week het whiskeydieet en ben nu al drie dagen kwijt!

Vandaag zou K. 60 zijn geworden. Deze week zijn steen nog even gevoeld. Bij het opruimen van spullen kom ik geregeld nog iets van hem tegen. Korte briefjes: hoe beter schoongemaakt kon worden, hoe het hvlokaal handiger georganiseerd moest worden, gebreken aan het gebouw. Mis hem.

Een praatdag. Vanmorgen een telefoontje van T. die me de naam doorgaf van mijn opvolger. Aantal zaken besproken. Morgen zal ik hem contacten voor een overdracht. Daarna veel drukte. De BM’s gaven aan vanavond op de ict-werkavond de naam van de nieuwe directeur te willen geven. T. zou daarover morgen een brief aan de scholen schrijven.

Aan het eind van de ochtend bleek er een mailtje binnen te zijn van T. gericht aan alle directeuren waarin de naam van de nieuwe directeur werd bekend gemaakt. Verbazing. Ook blijkt T. een afspraak met hem gemaakt te hebben over kennismaken met het directeurenoverleg. Geen overleg over kennismaken met de scholen (D. en W.). Het idee van de BM’s was om dat op de volgende studiedag te doen. Apart. Zoals mijn schoonmoeder dan placht te zeggen: Erger je niet, verwonder je slechts. Nou. Vanavond leggen de BM’s het een en ander uit.

Vanmiddag lang gesprek gehad met te coachen collega-directeur. Daarna op tijd om 17 uur naar huis om sneeuw te ruimen van het pad. Vanmorgen was daar iemand vast komen te zitten.

Na het eten overlegd met R. over begeleiding tijdens afscheidsreceptie. Komt goed. Straks lekker klungelen met foto’s. Er schijnen nog collega’s op te staan met rode ogen. Ik vind wel: wat is dan rood. Ik zie het niet. Ik vind rood als het net als een vampier is. Ach. Er staan ook collega’s op met een rode neus. Dat kan je niet fotoshoppen. Dacht ik. Rood is trouwens een mooie kleur. Ik heb H. ook even laten kijken en hij vond het ook niet duidelijk. Tja. Toch maar veranderen dan.

Cadeau twee van de kraammand waren Snoepjes voor de hond. Leuk.

Gisteravond laatste mr-vergadering. Onovertroffen J. bood een “kraamcadeau” aan: een mand met 10 cadeaus. Heel verrast! Helemaal top. Vandaag het eerste cadeau. Meesterbeker. Dagelijkse tekst erbij. Origineel.

Meerdere ouders zijn langs geweest om te groeten. Kunnen volgende week niet komen. Gaat nu dus echt spelen.

Vanmorgen gezellig geprobeerd om met H. en N. het filmpje goed te krijgen. Allerlei opties kwamen voorbij en zijn uitgeprobeerd. Vanmiddag ben ik doorgegaan thuis. Vanavond deed het programma het ineens niet meer. Had al bijna de moed opgegeven. Toen plotseling: EUREKA! Het is gelukt. Op eigen kracht! Het filmpje werkt. Als je het dan ziet, realiseer je je niet hoeveel werk erin zat.

Misschien goed dat collega’s zich voorbereiden op het zien van jezelf op een groter formaat, het digibord. De vergrotingsfactor is ongeveer 25. Alles is dus 25 keer groter. Een kleine oneffenheid, een rimpeltje. Maar ook schoonheid, een lach, een blik. Als je je ogen dichtdoet, zie je niets.

L. is zo enthousiast over het schaatsen dat ze vanavond nog gaat regelen dat we morgen tijdens gym gaan schaatsen. Ze zal de telefoonketting in werking stellen. Mooi!

Ons pad is weer aardig ondergesneeuwd. Bijgaand enige aardige wintersportfragmenten. Doen je verlangen naar de bergen. En skiën. Sleeën.

http://www.youtube.com/watch?v=kpUOfZDAcYs

http://www.youtube.com/watch?v=0-H7toPeVNs

Praten. Veel praten vandaag. Vergaderen, interview. Fijn interview met G.M. Zij kent de onderwijswereld goed. Gesprek duurde langer dan gedacht. Hopelijk maakt ze er een mooi verhaal van. Zoveel gezegd. Leidt hopelijk niet tot commotie. Ach.

Ook op de foto vandaag. Fotograaf wou mij op de schommel hebben. Mijn suggesties werden niet overgenomen. Als tegenprestatie heeft hij in de sneeuw gelegen om er een goede foto van te maken.

Het filmpje van de foto’s van de collega’s heb ik gisteren afgemaakt. Nu nog branden en dan kunnen H. en D. dat op een usbstick zetten. Gisteren lukte het branden niet. Gisteravond ook niet. Vanmorgen vroeg, tussen de middag, op school (laptop meegenomen) drie keer ook niet. Licht verontrust. Morgen maar met frisse angst weer proberen met hulp.

Tijdens bouwvergaderingen werd soms opvallend snel een nieuw agendapunt besproken na mijn binnenkomst. Donderdag mag ik niet naar de ict-werkavond. Word er langzaam uitgewerkt.

Drie jaar en het lijkt zo kort geleden. In onze familie hebben wij in de rugzak ook een steen. De grote steen van A. De rugzak van R. en J. is zwaar. In gedachten bij jullie en A.

http://www.youtube.com/watch?v=s8PEEvODG7c

Saai. Zo’n hele dag bij huis.

In het weiland in de sneeuw honden uitlaten. Sneeuw ruimen. Pad schoongemaakt. Ruim twee uren sneeuwpret gehad. M. heeft vanmiddag een sneeuwpop gemaakt.

Weer bezig geweest met de foto’s van de collega’s. Is veel werk. Moet van enkele collega’s nog betere beelden hebben. Morgen afmaken.

Het lukte vanmiddag nog net om van en naar huis te rijden over ons pad. We hebben veel last van opwaaisneeuw. Morgen maar sneeuwruimen, afhankelijk van de weerberichten. Als het niet lukt of teveel is, zullen wij de mantelzorg inschakelen. Ik heb de 06-nummers van mijn collega’s. Leuke activiteit om samen te doen. Schept een band. Denk ik.

Stenen fascineren me. Iedere steen is heel oud en blijft ook veel langer bestaan dan ik. Als stenen konden praten… Ik zeg weleens dat ieder van ons een rugzakje heeft met daarin de stenen van het verleden. Grote stenen zitten erin. Die zorgen nog steeds voor veel verdriet. Kleine steentjes zorgen vooral voor herinneringen. Fijne herinneringen waar je met plezier op terugkijkt. Het kan heel lang duren voordat je van een grote steen afstand doet. Je moet ervoor oppassen dat je teveel grote stenen in je rugzak hebt zitten. Af en toe moet je een grote steen eruit doen en vervangen door kleine steentjes. Het is niet aan een ander om te bepalen wanneer je dat doet. Dat bepaal jezelf. Maar je kunt er wel bij geholpen worden. Zorg ervoor dat je rugzak niet te zwaar wordt.

Stenen kunnen glad zijn, rotsachtig, grillig, afstotend, maar ook eindeloos mooi. Het kan bergkristal zijn, zo mooi doorschijnend. In de kombuis staat de steen van K. Heel mooi, typisch hem. Een steen kan broos zijn, keihard, kwetsbaar, kleurrijk. Altijd heel oud. Altijd met een geschiedenis die we niet kennen. In de VS zagen we in “Bryce” grillig gevormde stenen. Door de wind uitgesleten. We zagen het petrified wood. Miljoenen jaren oude bomen die waren versteend. Onvoorstelbaar.