Vandaag zou K. 60 zijn geworden. Deze week zijn steen nog even gevoeld. Bij het opruimen van spullen kom ik geregeld nog iets van hem tegen. Korte briefjes: hoe beter schoongemaakt kon worden, hoe het hvlokaal handiger georganiseerd moest worden, gebreken aan het gebouw. Mis hem.

Een praatdag. Vanmorgen een telefoontje van T. die me de naam doorgaf van mijn opvolger. Aantal zaken besproken. Morgen zal ik hem contacten voor een overdracht. Daarna veel drukte. De BM’s gaven aan vanavond op de ict-werkavond de naam van de nieuwe directeur te willen geven. T. zou daarover morgen een brief aan de scholen schrijven.

Aan het eind van de ochtend bleek er een mailtje binnen te zijn van T. gericht aan alle directeuren waarin de naam van de nieuwe directeur werd bekend gemaakt. Verbazing. Ook blijkt T. een afspraak met hem gemaakt te hebben over kennismaken met het directeurenoverleg. Geen overleg over kennismaken met de scholen (D. en W.). Het idee van de BM’s was om dat op de volgende studiedag te doen. Apart. Zoals mijn schoonmoeder dan placht te zeggen: Erger je niet, verwonder je slechts. Nou. Vanavond leggen de BM’s het een en ander uit.

Vanmiddag lang gesprek gehad met te coachen collega-directeur. Daarna op tijd om 17 uur naar huis om sneeuw te ruimen van het pad. Vanmorgen was daar iemand vast komen te zitten.

Na het eten overlegd met R. over begeleiding tijdens afscheidsreceptie. Komt goed. Straks lekker klungelen met foto’s. Er schijnen nog collega’s op te staan met rode ogen. Ik vind wel: wat is dan rood. Ik zie het niet. Ik vind rood als het net als een vampier is. Ach. Er staan ook collega’s op met een rode neus. Dat kan je niet fotoshoppen. Dacht ik. Rood is trouwens een mooie kleur. Ik heb H. ook even laten kijken en hij vond het ook niet duidelijk. Tja. Toch maar veranderen dan.

Cadeau twee van de kraammand waren Snoepjes voor de hond. Leuk.