Mooi weer, februari, dus er moet gesnoeid
worden.
Geen kleine takjes, maar stevige uitlopers.
Die moesten er echt af.
Met de kettingzaag.
Daar werk ik graag mee.
Geeft een echt stoer gevoel, dat ik ergens
bijhoor, zeg maar.
Ladder geplaatst, want je moet niet boven je
hoofd werken met een kettingzaag.
Geleerd op de cursus.
M. gevraagd om de ladder te zekeren.
Zodat de ladder goed stevig staat.
Dat wou ze wel.
Lekker gezaagd.
De dikke tak, doorsnee 40 centimeter, ging
eraf.
Op de cursus geleerd dat afgezaagde
onderdelen onvoorspelbaar naar beneden komen.
Dat klopt.
De zwieper maaide mij in een vloeiende
beweging van de ladder.
De ladder was goed gezekerd, want M. hield
die vast.
Viel met draaiende kettingzaag.
Had wel goede zaagbroek aan en zaaghelm op.
Terwijl ik viel, probeerde ik te denken wat
ik moest doen.
Dat viel niet mee.
Ik lag heel snel.
Helm was weg, kettingzaag liep nog.
M. lachte van de zenuwen. Volgens haar.
Ze was ook heel bezorgd, zei ze.
Enkele lichaamsdelen deden pijn.
Motor kettingzaag uitgezet en opgekropen.
Moest van M. mee naar binnen vanwege bloed
aan oor, hals en hoofd.
Takkentak.
Had wat last van medicijnen.
Gebruik boedverdunners.
Het lijkt daardoor erger dan het is.
Nadat het bloeden enigszins gestelpt was,
verder gegaan met zagen.
Nog enkele takken gedaan.
Piece of cake.
Morgen kloven.
Als je tijdig je vingers weghaalt, is er
niks aan.
Lekker, buiten werken.
Snoeien in februari met een zonnetje erbij.
Mooi man.
