We blijven langer op deze plek dan gedacht.
Het bevalt prima. We gaan woensdag vertrekken naar Blythe.
Gisteren auto gehuurd om tocht naar Grand Canyon te maken.
Dat rijdt gemakkelijker met een kleine auto dan met een camper.
Jongen van verhuurder haalde ons ’s morgens op en de volgende dag bracht hij mij terug.
Apart volk.
Jongen gaf aan dat het vrijheidsgevoel bij de Amerikanen diep zit.
Hij wilde geen ziektekostenverzekering.
Kon het ook niet betalen, zei hij. Hij kon het niet missen van zijn salaris.
Hij zou bij een ziekenhuisopname in de problemen raken, want alles moest dan door hem zelf betaald worden.
Vrijheidsgevoel.
Hij zei dat iedereen in Arizona een wapen mag kopen en bij zich mag hebben.
Je moet alleen 21 jaar zijn.
Of ouder.
Dat vrijheidsgevoel komt nog van vroeger, uit het wilde westen.
Er zijn ook bijna nooit incidenten.
Het was volgens hem best veilig.
Vanmorgen gelezen wat er op een universiteit in Oakland is gebeurd.
Veel doden en gewonden.
Vrijheidsgevoel.
Daar staat tegenover dat ze als de dood zijn dat iemand ze aanklaagt voor nalatigheid.
In de bouwmarkt liep een man met vlaggetjes voor een heftruck uit.
Overal staan bordjes met waarschuwingen (buckle up, wet floor, er staat zelfs een bordje met Exit op de deur van onze camper).
Op veel campings mogen honden komen, maar de rassen pitbull, dobermannpinscher, shepherd en zo zijn verboden.
In onze camper zitten een rookmelder en een CO-melder.
Bij de eerste keer brood roosteren ging gelijk de rookmelder af.
Hard geluid.
Heel hard.
Duurde lang voordat ik hem uit had.
Batterij eruit gehaald.
Nu geen last meer.
Wij hebben zo ons eigen vrijheidsgevoel.
Hoi Mieke en Jan,
Fijn te lezen dat jullie je goed vermaken en ook nog wat van de cultuur mee krijgen door een jongen van een verhuurbedrijf. Mooi land, met rare mensen….
Wat een mooie sfeerbeleving! Een fijne manier om even weg te dromen op deze bewolkte dag…
Hopelijk went het rijden in het kollosale voertuig. We weten in ieder geval dat we aan Mieke straks een goede buschauffeur hebben! 😉
Fijne reis nog!
Leuk om dit allemaal te lezen!
Zo “reis” ik een beetje mee.
Heel veel plezier nog!
Weg met die batterijen! Echter vrijheid zit vanbinnen. Mooi blog, beeldend geschreven. Ik het zo’n beetje voor me. Vooral het rijden over de ‘I’s, dat is vast fantastisch. Daar past ‘diamonds on my windshield’ van Tom Waits mooi bij, bedacht ik me. Welke muziek draaien jullie onderweg? Veel Bruce Sprinsteen vermoed ik? Ik wens jullie een prachtige tocht, en volg de avonturen via het blog. Veel plezier!