Schaatsen dus.

Maandagmorgen heb ik geoefend op onze schaatsbaan.

Na 5 rondjes durfde ik pootje over in de bocht.

Je hebt vaak bochten op de schaatsbaan, dus dat was heel
mooi.

Het schaatsen ging steeds lekkerder.

De slag kwam er weer mooi in.

Woensdag heb ik de Belter Wiede Tocht gereden.

Prachtig.

Wel druk.

Op de meren eerst tegenwind, maar op de terugtocht de
beloning voor de inspanningen: wind mee.

Dan ga je hard.

Het was niet koud.

Komt ook door het harde werken, want schaatsen gaat bij mij
niet vanzelf.

Donderdag de Weerribbentocht.

Heel mooie rit door ons nationale park.

Goed ijs.

Het was heel erg druk.

Schaatsers uit Brabant, Twente, Gelderland.

Ze werden zelfs met de bus aangevoerd.

Er waren nogal wat bruggetjes op de route.

Sommigen durfden daar onderdoor te schaatsen, anderen
kluunden.

Ik kluunde.

Ik zag meerdere schaatsers onderuit gaan onder bruggetjes.

Soms hadden ze dan een nat pak.

Op de kluunplaatsen zat de stemming er goed in.

Schaatsers zijn dan leuk:

Wat vindt u meneer,
wat een klotenijs.

Is hierachter de
Bonkevaart?

Je had twee routes: een rode en een groene.

Voor mij is dat een lichtere en een donkere route.

Ik heb even nagevraagd wat licht en donker was.

Ik reed de goede route.

Bijna iedereen reed goed.

En in file.

Soms kwamen mensen de andere kant op geschaatst.

Dat is heel gevaarlijk, want velen kijken naar het ijs om
buiten de scheuren te blijven.

Er wordt dan veel geschreeuwd. En geremd.

Misschien waren de schaatsers die tegen de routes in
schaatsten, de goede kleur kwijt.

Kan ik me voorstellen.

Het waren trouwens wel vrouwen die verkeerd reden.

Reden waarschijnlijk met een groepje.

Zonder man.

Dan krijg je dat.

Het schaatsen was erg leuk.

Ben niet gevallen.

Heb wel weer medailles en dikke knieën.

En mooie foto’s.

De winter is geslaagd.

Thuis is het ook mooi.

In het weiland bij ons huis staan schapen.

Soms staan ze in onze tuin.

Ze laten zich gemakkelijk terugsturen.

Makke schapen dus.

Was iedereen maar zo gemakkelijk.