Wij hebben een ritje gemaakt met de cabrio.
Sinds kort hebben wij een cabrio.
Een cabrio op leeftijd.
Dat zie je alleen aan het kenteken.
Hij is vet mooi.
Automaat.
Saab.
Meer kun je je niet wensen.
Denk ik. Soms. Cabrio-gezien dan.
Zo gauw de zon dreigt te schijnen, plannen we een
rit.
Zaterdag scheen de zon. Rit gepland dus. Met vrienden.
Die hebben ook een cabrio.
Geen Saab.
Dat is jammer.
Hun cabrio was zaterdag stuk.
Ze mochten wel meerijden met ons.
We zouden tenslotte samen gaan.
Traditionele plaatsverdeling: mannen voorin, vrouwen
achterin.
Zon scheen heerlijk en we zaten voorin lekker achter
het glas.
Achterin was het koud. Zeiden ze. Pas op het eind
zeiden ze dat.
Teveel gepraat om het op te merken.
Mooie tocht gemaakt langs Schoonebeek (mijn roots
laten zien).
In Bourtange hebben we opgestoken.
Veel Duitsers in Bourtange.
Wilden natuurlijk wel eens zo’n mooie
verdedigingslinie zien.
Via de Hondsrug terug.
Was leuk. En gezellig. En warm. Voorin dan.
In juni gaan we een nieuwe tocht maken met z’n 4en.
Op de Veluwe.
In twee cabrio’s. Als de Duitse cabrio het doet.
Wij hebben altijd plek achterin.
En dan is het vast warmer.
Ik zal voor de zekerheid een plaid kopen.
 |
 |
 |
 |
