Drie kinderen komen binnen. Een is jarig. Zes jaar geworden. Een begeleider houdt de kaart vast waarop de felicitatie geschreven moet worden, de andere begeleider houdt de stickers vast die erbij geplakt worden door de jarige. De jarige houdt de traktatie vast.
“Hallo Burgemeester, ik ben jarig”.
“Hartelijk gefeliciteerd”.
Ik schrijf de felicitatie op de kaart en onderteken met meester Geerts. Oh nee! Ik ben nu meester Jan. Nog even aan wennen.
Twee kleuters lopen langs mijn kamer.
“Dat is onze nieuwe Burgemeester”.
“Nee, dat is onze directeur”.
“Nee hoor, hij is de Burgemeester. Hij heeft van dat haar (wijst naar zijkant hoofd) en is een beetje oud”.
Een collega komt opgetogen langs:
“Je bent nu al gepromoveerd. De kinderen hebben het in de klas over onze nieuwe Burgemeester”.
Laat ik nou altijd gedacht hebben dat ik Burgemeester genoemd werd vanwege de naam van de school: Burgemeester Wessels Boer. Het is toch universeler.
Ik dacht ook altijd dat je mijn leeftijd niet kon zien aan mij. Dat ik er best jong uit zie voor mijn leeftijd.
Tja.
Allen fijne vakantie gewenst!
