Vanavond hebben twee jagers van de Wildbeheerseenheid in onze omgeving het wild beheerd. Zij schoten kraaien die op hun nest zaten, dood.
Ik liet de honden uit. In het weiland. Dat wordt door de boer al jarenlang oogluikend toegestaan. Heel prettig. Ineens kwam door het weiland een auto aan. Hij stopte bij mij. Er zaten twee jagers in. De een stapte zonder iets te zeggen uit, laadde zijn geweer en liep verder het land in. Ik weet niet of hij kan praten.
De ander draaide zijn raampje naar beneden. Ik herkende de man. Jarenlang kwam ik hem ’s morgens tegen en groetten we elkaar. Hij vroeg mij waar ik mee bezig was, want dat kon natuurlijk niet en ik was vast al eerder gewaarschuwd en de boa zou hij waarschuwen. Ik vroeg hem of hij normaal tegen me wou praten.
Wat ik mij wel niet verbeeldde, ik moest me geen status aanmeten. Hij stapte uit zijn auto en laadde zijn geweer.
Ik zei de man dat ik het vervelend vond hoe hij mij benaderde en dat hij gewoon tegen mij kon praten.
Hij begon met stemverheffing tegen mij te ageren: Je moet je niets verbeelden!
Ik heb hem een fijne avond gewenst en ben weggelopen.
Even later kwamen de jagers hard aanrijden met de auto. Een hond liep naast me, de ander een klein eindje voor me. Hard toeterend reed de auto vlak langs me heen, ik kon de hond naast me net weggrijpen. De auto reed hard op de andere hond aan, remde vlak voordat ze er tegenaan zouden rijden en gaven de hond toen een duw met de auto. De hond schrok, sprong opzij en de jagers reden hard door.
Jagers hebben hun eigen functie. Wat niet mag, hoort niet. Als ik fout ben, betreur ik dat.
Gewoon praten en communiceren mag ik ook van jagers verwachten. Intimiderend gedrag van jagers is uiterst kwalijk. Agressief gedrag van jagers met een geweer in de hand moet bestraft worden. Dieronvriendelijk gedrag kan ik zeker bij jagers niet plaatsen. Tenzij ze alleen voor de lol dieren doodknallen.
