Jan Geerts

Vandaag op de kop af 38 jaar getrouwd.

M. en ik kennen elkaar sinds oktober 1969. Ik zat in militaire dienst, M. was net begonnen aan haar opleiding. In haar klas zat een oud-klasgenoot van mij. Op een gezamenlijk feest in Delft is het begonnen.

In 1972 kregen we een huis toegewezen van de woningstichting. Voorwaarde was wel dat we getrouwd waren. We moesten beiden nog een jaar naar onze opleidingen. Met veel passen en meten en wat bijklussen konden we dat huis accepteren. Een 4-kamer flat in Rijswijk. Derde woonlaag, balkon voor en achter. Kosten f 105,00 per maand inclusief gas, licht, water en centrale antenne (1 tv-net!).

Veel gekregen spullen, waaronder een koelkast, zitmeubelen, eethoek en een schoepenwasmachine. Daar hebben we een centrifuge bijgekocht. Wandkast zelf gemaakt, net als salontafel en bed. Op de vloer rijsttegels, dat was het goedkoopst. Gaskachel gekocht, tweedehands, oranje; stonk iedere ochtend. Rauhfaser behang: dat kon je goed sausen. Velen hielpen ons. De kleuren waren talrijk: veel oranje, rood, blauw en geel. Wij vonden het mooi. Ik ben kleurenblind, ik dacht daarvoor al.

Getrouwd op een dinsdag. Dat was in Rijswijk op die dag gratis. Van de buurjongen hadden we zijn rode 2CV geleend (f10,00). Trouwpakken waren een wit broekpak voor M. en een bruin corduroy pak met T-shirt voor mij.

Eerst naar het gemeentehuis in Rijswijk, daarna naar Kapel West in Den Haag. Remonstrantse kerk. In goed overleg met de voorganger konden we een groot deel van de dienst zelf invullen. Ook konden we onze twijfels over het geloof aangeven. Onze getuigen waren vriendin EB, M.’s moeder, vriend KP en zus R.

Daarna fotosessie. Zwager J. maakte de foto’s (Hoeveel rolletjes? Ben je gek! Gewoon 1!). Toen op naar het ouderlijk huis van M. Gebak, drankjes en soep. Daarna naar Rijswijk. Eerst auto inleveren bij buurjongen en toen op de brommer naar ons huis aan de Minister Slotemaker de Bruïnestraat 37 in Rijswijk. Dat was de eerste dag van ons huwelijk. Nu zijn we 13.879 dagen verder. En nog steeds bij elkaar. Knap van M. en ook wel van mij.

Wij hebben verbouwd. Nou ja, eigenlijk heeft TK met hulp van JJ verbouwd en ik heb geholpen. Nou ja, geholpen, eigenlijk de rotzooi steeds opgeruimd. En spullen aangedragen.

We hebben al een hele tijd overwogen om te verbouwen. Eerst was het plan om een extra slaapkamer en badkamer erbij te maken. Dan kunnen we beneden slapen en baden. Omdat we echter nog heel vief de trap opgaan, is dat niet nodig.

Toen was het plan om een serre te laten maken. Dan kunnen we altijd binnen buiten zitten, zeg maar. We hebben echter al veel ruimte in ons huis en we zijn maar met z’n tweeën. Dieren niet meegerekend. Een serre is niet nodig.

We vinden onze woonkamer donker. Dat komt door de kleuren. We hebben donkere balken in onze boerderij. We hebben kleine raampjes. We zouden wel meer licht willen.

Omdat dus een extra kamer niet doorgaat, evenmin als een serre, hebben we bedacht dat tuindeuren zou kunnen. Meer licht, geen extra ruimte. Dit idee heeft het na rijp beraad gehaald.

TK heeft de leiding bij de verbouwing, nauwkeurig gevolgd door M. M. is van de zekerheden: geen instortende daken, lekkages en ander ongemak. TK is van aanpakken en geruststellen. Mijn rol is opruimen, spullen aandragen. En betalen.

Bij verbouwen wordt het altijd eerst minder. Dat hebben we geweten. Na het uithakken van de muur lag overal in huis stof. En bouwgruis. Heel veel.

Daarna is het kozijn geplaatst. De deuren zijn erin gehangen. Glas geplaatst. Stenen ingemetseld. Opnieuw gestraat. Het straatwerk mocht ik doen. Alle tegels liggen nu recht. Ik twee dagen krom. Het is nu bijna gebeurd. Nog stuken en voegen. Vloer afwerken. Klaar.

We hebben veel licht binnen. Kunnen hartstikke goed naar buiten kijken. Het grootste deel van deze onderneming is klaar. Nog volgen binnen schilderen. En nieuwe stoeltjes. Denk ik.

Ik heb er de leeftijd voor. Eigenlijk ben ik al te oud. Dit was geen goed begin. Opnieuw.

Ik heb er nu de centen voor. Toen ik er de leeftijd voor had, ontbraken die.

En het is prachtig weer. Dus de hoogste tijd voor een cabrio.

Er is maar een cabrio echt mooi. Dat is de cabrio van Saab.

Gistermiddag naar de garage geweest omdat ik een scheur in de voorruit had. Ik kijk dan altijd even verlekkerd in de showroom rond. Buiten stond de nieuwe Saab 9-5. Prachtig! Mooie vorm, heel goed afgewerkt. Het komt straks helemaal goed met Saab.

Rondgekeken naar cabrio’s. Er stonden er verschillende. Net boven mijn geldlimiet. Praatje gemaakt met de garagist. Die deed een aanbod. Een heel sterk aanbod. Ik mocht een proefrit maken.

Heerlijk! Kap open (geheel automatisch). Lekker rijden. Twee dingen vergeten: zonnebril en pet. Kwam na een half uurtje opgetogen en met rood hoofd terug. Gevraagd of ik er een nachtje over mocht slapen. Moet ook nog met M. overleggen.

Dat mocht. Omdat de voorruit nog niet klaar was, mocht ik de cabrio meenemen naar huis. TOP!

Ik was inmiddels al helemaal gek op de auto. Heel relaxt naar huis gereden.

Kon niet wachten tot M. thuiskwam voor gezamenlijke proefrit.

Samen naar Gees gereden. Heerlijk. Fijn buiten zitten, wind om je heen. Pet op. Voelde geweldig. Het ultieme vakantiegevoel.

Toen onderhandelingen met M. Waar laat je de auto? Tja. M. Kan niet schakelen en wil er niet in rijden. Tja. Hoe moeten de honden erin? Tja. Waar staat de auto in de winter? Tja. M. gunde het mij van harte. Tja.

Kortom: gelukkig hebben we de foto’s nog.

Drie kinderen komen binnen. Een is jarig. Zes jaar geworden. Een begeleider houdt de kaart vast waarop de felicitatie geschreven moet worden, de andere begeleider houdt de stickers vast die erbij geplakt worden door de jarige. De jarige houdt de traktatie vast.

“Hallo Burgemeester, ik ben jarig”.

“Hartelijk gefeliciteerd”.

Ik schrijf de felicitatie op de kaart en onderteken met meester Geerts. Oh nee! Ik ben nu meester Jan. Nog even aan wennen.

Twee kleuters lopen langs mijn kamer.

“Dat is onze nieuwe Burgemeester”.

“Nee, dat is onze directeur”.

“Nee hoor, hij is de Burgemeester. Hij heeft van dat haar (wijst naar zijkant hoofd) en is een beetje oud”.

Een collega komt opgetogen langs:

“Je bent nu al gepromoveerd. De kinderen hebben het in de klas over onze nieuwe Burgemeester”.

Laat ik nou altijd gedacht hebben dat ik Burgemeester genoemd werd vanwege de naam van de school: Burgemeester Wessels Boer. Het is toch universeler.

Ik dacht ook altijd dat je mijn leeftijd niet kon zien aan mij. Dat ik er best jong uit zie voor mijn leeftijd.

Tja.

Allen fijne vakantie gewenst!

Ergens is er wat fout gegaan. Nu is niet echt het moment om goed te analyseren wat en wanneer, maar het gaat niet zoals gedacht.

Na 22 januari kwam voor mij de grote rust. Heel erg grote rust. Ik kon weinig buiten doen, het was te koud om te werken in de tuin of de schuur. Wel veel gelopen. De hond raakte overbelast. Teveel gewandeld.

In het voorjaar werden de klussen in en om het huis groter. Leuk. Nou ja. Niet alle klussen zijn leuk. En soms krijg je ergens pijn. Of doet een lichaamsonderdeel anders dan je verwacht. Wel voldoening.

Dan naderen toch de grote klussen. Nieuwe tuindeuren. En kozijnen. Er moet geschilderd worden. Buiten. En binnen. Oei. Ik vind schilderen leuk. Dat wil zeggen: ik vind het opstrijken van de verf op muur en hout leuk. Het voorwerk vind ik niets. Dat is wel het belangrijkste onderdeel.

M. zag het onheil aankomen. Zou je niet eens een klusje voor Bureau Meesterschap gaan doen? Dan laat je een ander het huis schilderen. Kun je wel wat meehelpen, maar zij doen de grote klus. Goed idee. Op zich. Klussers gevraagd. Schilder aangezocht. Bureau gecontact. Begin juni begonnen met interim werk in Assen. Leuk. Net even drukker dan gedacht. Is maar korte tijd, maar toch.

Nu zit ik dagelijks weer in het formatieplan, de schoolgids, het schooljaarplan, de kalender, de trendanalyse, leerling-administratie. Intern en extern overleg. Praten met leerkrachten. Plooien gladstrijken. Beleid ontwikkelen op het gebied van surfplanken, kolfverlof (teveel tegelijk zwanger, geen grenzen aan gesteld), zomerverlies, winterwinst, verhuizingen, ict-beleid, afstemming en organisatieontwikkeling.

Ik weet nu weer precies hoe druk het altijd was. Nog een week. Dan is de school klaar. Dan begint toch weer het grote genieten. Vakantie!

Zaterdag komen de klussers. Want ik had toch tijd zat. Ga niet op vakantie. Kan ik mooi helpen.

Ergens heb ik wat fout gedaan.

Zondagmorgen in het bos. Warm. De honden snakten naar water. Hun pootjes deden pijn van het lopen in het hete zand. Water gevonden bij twee vennetjes.

Onderweg in het bos komt op een vast punt altijd de onderwijzer in mij naar boven.

Spelling. Wie kent dat niet. Nou, velen.

Om maar eens wat te noemen waarover ik mij kon (kan?) opwinden. Niveaus. Eenvoudig woord. Net als bureaus. Tableaus. Cadeaus. Maar dan de manier waarop het wordt geschreven: NIVEAU’S!!!!!BUREAU’S!!!! TABLEAU’S!!!!CADEAU’S!!!!

Daar krijg je toch pijn van in je ogen. In kranten, op tv bij de ondertiteling. Overal zie je het fout geschreven. Daar doen we dus zoveel moeite voor in het onderwijs.

Het is natuurlijk heel wat anders dan smstaal. Ik bedoel hier de taal van het sms’en. Niet een sm van staal. Zou ook kunnen, maar dit gaat over taal. De smstaal heeft heel andere regels en is voor insiders bedoeld. Heel goed. Eigen regels, boodschap moet overkomen. Sprak gisteren iemand die zei dat hij een bundel van 1000 sms’jes per maand heeft. En soms tekort komt. Dat zijn meer dan 30 sms’jes per dag. Dan kun je dus niet voluit schrijven of letten op spelling. Dat is anders dan schrijven in de krant. Dat mag toch wel zonder fouten?

In het bos staat op een hoek een bordje met daarop een voor mij zeer storende spellingfout. Het is op een punt waar je het bos ingaat. Op dat bordje staat wat je wel en niet mag. Je mag wandelen en fietsen op de paden. Je mag ook met de hond lopen. Hoeft niet vast. Wel onder controle hebben, en dat heb ik (Wat is controle?). Je mag niet met een motorvoertuig of brommer het bos in. Mooi zo.

Iemand was het niet eens met de teksten op dit bordje. Hij of zij heeft er met grote letters een woord overheen gekalkt: FUK.

Dat bedoel ik dus. Zelfs schelden lukt niet zonder fouten. Ik ben vandaag droevig gestemd over de effecten van ons onderwijs.

Eind juni is Assen TT. In de jaren 50 ben ik er enkele keren met mijn vader geweest. Mooi. Vooral de lucht van de benzine en de motoren is me blij gebleven. En natuurlijk John Surtees. En Stirling Moss. Dat waren de Valentino Rossi’s van die tijd.

Als je over de A28 naar Assen rijdt, zie je aan de linkerkant bij het circuit de letters TT in grote stenen staan. Prachtig.

Vlak bij Assen raakt de camping, eigenlijk een groot weiland, naast de A28 langzaam bevolkt. Dagelijks komen er tentjes bij. Maandag stonden de eersten er.

Het grootste motorsportevenement van Nederland wordt erg goed bezocht. Op zaterdagmiddag na de TT staan velen langs de grote weg te kijken hoe de motorrijders naar huis gaan. Velen willen dan nog wel even stunten. Ook de viaducten staan helemaal vol. Op stoeltjes zit men, natje en droogje erbij, en maar kijken. Restant van wat vroeger bermtoerisme was.

In Dalen zie je ook altijd een aantal mensen langs de N34 staan aan het eind van de laatste zaterdagmiddag in juni. Hier rijden ze ook langs.

De TT leeft in Assen. Er is in het centrum veel te beleven, van optredens tot kermisattracties.

Assen is TT. En bruist. Viert feest. Dus is iedereen vrijdag vrij. Mooi.

Dagelijks 1 ½ uur in de auto zitten geeft een hele boost aan het luisteren naar cd’s. Ook het nieuws volg ik natuurlijk op de radio, maar eigen cd’s luisteren is nog mooier.

M. koopt veel cd’s. Eigenlijk hoef ik nooit te kopen en als ik eens wat voorstel, blijken we dat al te hebben. Ik moet dus veel luisteren inhalen.

En dat doe ik nu in de auto. Cd’tje op, de snelheid vastzetten op de cruise, zonnebril op tegen te scherpe zon, dat is ontspannen.

Laatste week veel de cd van de muziek van de film Into the Wild geluisterd. Is enkele jaren oud. Erg mooie film over jongen die na het afstuderen het avontuur in de wildernis wil beleven. Waar gebeurd.

De muziek is van Eddie Vedder (Pearl Jam). Heel goed. Hierbij twee links. We hebben zowel de film als de cd. Belangstellenden mogen ze lenen. Krijg je geen spijt van.

Trailer film

http://www.youtube.com/watch?v=wVOUJf_ONzc

Eddie Vedder

http://www.youtube.com/watch?v=32Js2Ef5Ojg&feature=related