Meten is weten.
Ik had het uitzetten van het tuinhuisje
op de grond geleerd van een ander.
Op internet heb ik nagezocht hoe het
handig te doen was.
Ik heb maandag jongstleden nagemeten
hoe de fundering er bijstond.
Ik wil nu tenslotte hogerop.
Voor het precies nameten moesten eerst
palen strak rechtop gezet worden.
Met steunlatten en de waterpas als mijn
grootste hulpen ging dat heel goed.
Er bleek een verschil te zijn.
Tussen de voorkant en de achterkant.
De afstand is maar 3 meter en het
hoogteverschil bedroeg 11 centimeter.
Dat was niet goed.
Deze week ben ik bezig geweest met
egaliseren.
Dus weer extra stenen en beton opgehaald.
Met de hand gemengd en met de kruiwagen
gestort.
Ik heb nu goed genivelleerd.
De waterpas en het meetlint heb ik heel
vaak in de hand gehad.
De eerste rij stenen heb ik nu gemetseld.
Voor de eerste keer in mijn leven heb
ik gemetseld.
Ik vind het een echte kunst, die veel
oefening vergt.
Ik oefen veel. Ik ben geen
kunstenaar.
Mijn metselen lijkt meer knutselen met
stenen en cement.
Het gaat heel langzaam.
Maar het lukt wel!
Geregeld check ik even of ik wel recht
ga.
Dat kan ik met mijn timmermansoog zien.
Voor de zekerheid meet ik het ook maar
na.
Ik wil het wel echt weten.