Vrijdag gaan we op vakantie.
De voorbereiding is begonnen.
Onze taakverdeling is eenvoudig.
Ik doe alles waar een batterij inzit, een snoertje aan kan
of brandstof in moet.
M. doet de rest.
Ik ben vandaag bezig geweest met de fototoestellen en het
filmapparaat.
En het navigatiesysteem.
De batterijen moeten opgeladen worden.
Ieder toestel heeft een eigen oplaadapparaatje.
Ook heeft ieder toestel een eigen stekkertje voor
aansluiting op de computer.
Ik heb vijf verschillende oplaadsystemen en vijf
verschillende stekkertjes.
De verschillen zijn miniem, maar zeer relevant.
Dan moet er nog een aparte stekker mee voor de iPhones en de
iPad.
Dat is voor alle apparaten dezelfde stekker.
Gelukkig.
Ik ben altijd een tijd bezig om alle stekkertjes bij elkaar
te zoeken.
Die liggen in een la.
Mooi bij elkaar.
Eigenlijk vooral door elkaar.
Daar zitten ook nog oude stekkers in.
Van fototoestellen die al bij de kinderen zijn.
Of van oude mp3 spelers.
Nooit weggegooid.
Ben ik niet zo goed in.
Je kan tenslotte nooit weten of je zo’n stekkertje nog nodig
hebt.
Daarom zoek ik altijd lang naar de goede stekkers.
Ik vrees de dag dat ik het niet meer uit elkaar kan houden.
Niet meer weet wat waarvoor was.
Hoe het aangesloten moet worden.
Nu weet ik het nog wel.
Als we iets vergeten zijn, kunnen we het wel schudden.
In Frankrijk kun je zoiets niet kopen.
Dat land heeft heel eigen stekkers.
Passen nooit.
Eigenlijk een ideaal vakantieland.
Wat je niet hebt, kun je niet gebruiken.
Op naar Frankrijk.
Voor de mensen die weer gaan werken: veel plezier!
We zullen op 3 september aan jullie denken.
Om half negen.
Als we wakker zijn.
