 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
In mijn rugzak zit het fototoestel, een spiegelreflex, en het filmtoestel. De fotocamera zit in een tas, want ik heb ook nog een extra lens bij me. M. heeft een klein fototoestel, dat gemakkelijk uit haar tas gaat en waar je snel foto’s mee maakt. De kwaliteit van de foto’s is vaak even goed. Maar ik heb dus de grote, die ik steeds mee sjouw en als er dan iets vastgelegd moet worden, ben ik wel even bezig met het tevoorschijn toveren van de apparaten. Vanavond heb ik mijn inmiddels traditionele wandeling na het eten gemaakt. We zitten nu in Moeraki, een klein vissersplaatsje aan de oostkust. We hebben een beach cottage, weliswaar wat inrichting betreft gedateerd maar ook met een mooi uitzicht op het haventje en de oceaan. Voor de liefhebbrs van hoe het er precies uitziet: www.moerakioceanbreeze.co.nz en daar zijn voldoende foto’s op te vinden. Afijn, ik was dus met rugzak onderweg naar een mooie lookout, eerst over het strand waar M. al een dode jonge zeehond had gevonden. Bij het begin van het pad omhoog stond aangegeven dat je de pinguïns met rust moest laten, dus mijn verwachtingen waren hooggespannen. Helemaal boven gekomen had ik een schitterend uitzicht over de oceaan. Op veel plekken aan de kust is het natuurlijk heuvelachtig en gaan de weilanden door tot vlak bij de rotsen waar de oceaan begint. Ook hier weer en dus moest alles uit de rugzak om opnamen te maken van de oceaan, de heuvels, het gras, de koeien en kalveren, schapen en lammeren en nu ook konijnen, want daar stikt het hier van. Nieuw Zeeland kent geen roofdieren en de konijnen maken druk gebruik van hun kerncompetentie. Op de terugweg zag ik een grote zeehond uit het water komen, die een rustig plekje op de rotsen zocht om uit te rusten. Weer rugzak op en af. In het water zag ik wat bewegen, ik dacht een zeehond, heb er maar een filmopname tegenaan gegooid, want daar kan ik verder mee inzoemen. Ik heb zeewier gefilmd. Het werd inmiddels wat frisser, dus de jas aangedaan en naar ons huisje gegaan. Morgen gaan we naar de wereldberoemde Moeraki boulders, grote gladde stenen in de oceaan. We gaan eten bij Fleurs, ook wereldberoemd hier.
De jaloersheid slaat toe!!! En dat heeft het voordeel dat ook ons enthousiasme om daar ook eens heen te gaan ook toeneemt. Maar we moeten nog een poosje wachten. We zijn erg blij dat jullie genieten van jullie reis en we volgen jullie op de kaart. We zijn weer terug uit de UK. Alles goed daar en hartelijke groeten. Ook daar worden jullie gevolgd.
groet, J&R