Helemaal vergeten bij het eerste bericht: de aardbeving.
We reden dinsdagmorgen van Christchurch naar Akaroa. Volkomen vertrouwend op de TomTom en M. die de TomTom in de gaten houdt, tuften we in de Toyota over de mooie tweebaansweg.
Rond half 12 stopten we even, want we waren net bij een mooi meer en wilden de benen strekken. Net daarvoor waren we door een enorme stofwolk van vliegen gereden en onze zilverkleurige auto had nu heel wat andere kleurtjes en viezigheid op zich. We stonden voor de auto en M. zei:” Wat is dit?” Ik keek naar de auto en die schudde heen en weer, echt wild schudden. Ineens hield het op. Dat was dus de aardbeving. Best wel indrukwekkend, maar voorbij voordat je je goed realiseert wat het is. We hebben daarna nog verschillende kleine naschokken gevoeld, o.à. In ons huisje. Het huisje, van hout, kraakte en het leek als een trein dichtbij langsreed. Hier wordt Christchurch EQC genoemd: Earth Quake City. De schade in de stad valt mee.Is althans maar op enkele plekken zichtbaar.
Het autorijden is een feest apart. Dinsdagmorgen de auto opgehaald. Lopend. 10 minuten. Allerlei formaliteiten afgehandeld, papieren getekend, creditkaart gegeven en teruggekregen, route naar Akaroa werd uitegelegd, de auto werd voorgereden. Beide grote koffers in de auto gedaan, pasten net samen in de kofferbak van de Toyota Camry, kleine kofferruimte in de auto, rugzak erin, jas erin, ingestapt: geen stuur. Zit links. Dat weet ik natuurlijk ook wel en nu ben ik wel gewend, maar ik ben toch een aantal keren verkeerd ingestapt. M. was in begin voorzichtig en vol goede raad om mij te behoeden van te ver naar links rijden. Ging uiteindelijk goed.
Hebben vanmorgen nog in Christchurch bij toeval kunnen werken aan het boodschappenlijstje van EK. We reden van Akaroa naar Kaikoura en moesten, nadat de TomTom meneer ons via een bergpas leidde ondanks aanwijzingen van M. (ze praten tegen elkaar), dwars door Christchurch. Ik wist, in de krant gelezen, dat er een grote platenzaak was in de straat waar we reden. Ik zei dat tegen M. en we bleken er voor te staan! Zijn dus een uurtje binnen geweest, ik al die platenbakken, ongesorteerd, doorwerken en M. lekker cd’s kijken. Heb wel gescoord, dus dat hoef ik verder niet meer te doen. M. heeft leuke cd’s gekocht, dus ook de reis in de auto is plezierig.