Het lukte vanmiddag nog net om van en naar huis te rijden over ons pad. We hebben veel last van opwaaisneeuw. Morgen maar sneeuwruimen, afhankelijk van de weerberichten. Als het niet lukt of teveel is, zullen wij de mantelzorg inschakelen. Ik heb de 06-nummers van mijn collega’s. Leuke activiteit om samen te doen. Schept een band. Denk ik.
Stenen fascineren me. Iedere steen is heel oud en blijft ook veel langer bestaan dan ik. Als stenen konden praten… Ik zeg weleens dat ieder van ons een rugzakje heeft met daarin de stenen van het verleden. Grote stenen zitten erin. Die zorgen nog steeds voor veel verdriet. Kleine steentjes zorgen vooral voor herinneringen. Fijne herinneringen waar je met plezier op terugkijkt. Het kan heel lang duren voordat je van een grote steen afstand doet. Je moet ervoor oppassen dat je teveel grote stenen in je rugzak hebt zitten. Af en toe moet je een grote steen eruit doen en vervangen door kleine steentjes. Het is niet aan een ander om te bepalen wanneer je dat doet. Dat bepaal jezelf. Maar je kunt er wel bij geholpen worden. Zorg ervoor dat je rugzak niet te zwaar wordt.
Stenen kunnen glad zijn, rotsachtig, grillig, afstotend, maar ook eindeloos mooi. Het kan bergkristal zijn, zo mooi doorschijnend. In de kombuis staat de steen van K. Heel mooi, typisch hem. Een steen kan broos zijn, keihard, kwetsbaar, kleurrijk. Altijd heel oud. Altijd met een geschiedenis die we niet kennen. In de VS zagen we in “Bryce” grillig gevormde stenen. Door de wind uitgesleten. We zagen het petrified wood. Miljoenen jaren oude bomen die waren versteend. Onvoorstelbaar.
 |
 |
 |
 |
