Jan Geerts

Fietsen in de sneeuw is link. Onze straat wordt niet geveegd of gestrooid, dus de sneeuw ligt vast op de weg en wordt steeds gladder. Maar ik geef niet op: fietsen zal ik! Jammer dat door de sneeuwval we niet kunnen schaatsen.

Vanmiddag begonnen met opruimen op school. Bij het selecteren wat weg moet, bewaard moet worden of mee naar huis gaat, moet je toch heel wat doorlezen. Dan komen allerlei herinneringen naar boven. Gelukkig zat M. bij mij en die luisterde geduldig naar al mijn oprispingen over mijn onderwijsverleden. Over schoolkampen in Den Haag, Vierhouten en Ommen. Over projecten als muziek en kunstenaars. Ook vond ik uit 1994 het blaadje over Mijn Collega, inclusief foto’s. Ik heb een aantal in de Kombuis gelegd. Ik ben niet als enige veranderd. Ruime brillen in die tijd.

Ook allerlei stukken tegengekomen over de strafzaak tegen de penningmeester van de or in 1999. En over een moeilijk jongetje met ingewikkelde ouders dat we moesten begeleiden. A. krijgt er nog spontaan rode vlekken van in haar nek.

Heb al een aantal zaken vernietigd, maar ook nog veel te doen. Is nog even tijd voor.

Zoveel jeugdherinneringen en weemoed! Doen denken aan een door thema en vooral muziek mooie film The Graduate. Waarschijnlijk gedateerd voor de jongelui, maar blijvend in het collectieve geheugen van mijn generatiegenoten. De eerste link is de trailer van de film, de tweede de slotscene.

http://www.youtube.com/watch?v=X-3PP7hfIm4

http://www.youtube.com/watch?v=i9eIXN6Sp40

Hoera! Weer naar school. Lekker gewerkt vandaag. Voorbereiding studiedag 5 februari gedaan. Erg leuk werk. Dat zijn voor mij altijd de krenten in de dagelijkse onderwijspap.

Mijn pogingen om een mooi filmpje van de foto’s van de collega’s te maken waren wel gelukt. Helaas is het mij na vele pogingen echter niet gelukt om dit op een stickje te krijgen. En dat was dus de bedoeling. Dank zij de onovertroffen hulp van H. en D. is het uiteindelijk toch gelukt. Jammer dat ze mijn wat avant-gardistische filmwijze wat minder vonden. Misschien toch een wat meer behouden smaak. Ach ja, jeugd.

Vanmiddag had onze onovertroffen postbode een pakje bezorgd. Wij hebben gelukkig nog een zelfdenkende postbode. Niemand was thuis, maar hij schreef op het briefje dat hij in de brievenbus had gedaan: “Pakje ligt achter de fietsen in de kruiwagen. Ik heb zelf wel even getekend”. Kijk, hiervoor hadden wij nou altijd de onovertroffen PTT’er die wist wie waar woonde en wat waar ook wel bezorgd kon worden. Mooi dat wij nog zo’n goede postbode hebben.

Vanavond mocht ik van M. niet Oh Den Haag zingen. Zij wou liever Bloed, zweet en tranen (en rot nou maar op…) zingen. Apart. Naar de smaak van de gezongen liedjes te oordelen, wordt er veel naar de piratenzenders geluisterd. Geeft niet, is ook een doelgroep. Ik heb wel het idee dat de karaoke over het hoogtepunt heen is. Was gezellig bij d’Aolle Bakkerij. Mooie opkomst, goede sfeer.