Een avondmens begint de maandagochtend graag uiterst rustig. Vandaag bleek N. nog ziek en R. iets later te komen. Dus direct koffie en thee zetten, afwasmachine uitruimen, troep van de tafels in de kombuis vegen. Dat laatste was opmerkelijk. Ik weet zeker dat ik vrijdagmiddag alle tafels had afgenomen, maar nu lag er al weer troep. Om kwart voor negen werden de kerstbomen gebracht (hoe maken we de grote boom vast, Jan?). Tot kwart over 10 bezig geweest met het rondbrengen van bomen. Dank aan W. en D. die geholpen hebben. Morgen maar verzinnen hoe we verlichting in de boom buiten krijgen.
Nog niet alle collega’s zijn in staat om een telefoongesprek door te verbinden. Een daarvan is R. die het overzetten van een gesprek letterlijk neemt: hij brengt mij de telefoon. En neemt de volgende binnenkomende gesprekken niet op, want dan is hij de telefoon kwijt. R. heeft wel alle andere taken van N. op zich genomen. Mooi!
Mijn afspraak vanmiddag met een te coachen directeur ging niet door, omdat hij ziek werd. Gaf vanmiddag meer tijd.
Ik heb in het weekend voor de eerste keer serieus gekeken naar een presentje voor de kinderen bij mijn afscheid. Dat valt nog niet mee. Ik twijfel of het verschillend moet zijn voor onder- en bovenbouw of dat het voor alle kinderen hetzelfde aardigheidje moet zijn. Ik ben ook niet echt op de hoogte met huidige trends. Waar houden de kinderen eigenlijk van en wat vinden ze vet, cool enzovoorts. Tips zijn welkom.
Loop steeds met een vaag idee over muziek bij mijn afscheidspraatje. Een gitarist heb ik al. Ik zoek nog een accordeonist of een mondharmonicaspeler. Ik kan me er niet toe zetten om met de tekst te beginnen. Het is nog te ver en ik duw de gedachte eraan misschien ook wel weg: als je eraan gaat schrijven, wordt het vertrek nog manifester.
