Jan Geerts

Week 26-30 oktober.
De grond in.

Renovatie klompenhok.
Stap 1: de infrastructuur.
20-23 oktober 2015

Ik heb een bloedhekel aan schilderen.

Van alle klussen die in en om het huis
gedaan moeten worden, staat schilderen met afstand onderaan op het uitstellijstje. Ik
ben er allergisch voor. Ik heb meerdere keren schilderwerk knap verknooid.

Tijdens onze vakanties krijg ik altijd veel
energie. Nog langer slapen, niks hoeven te doen. Ik wil dan altijd plannen maken
en zolang het daar bij blijft, is er nog niks aan de hand. Het delen van een
plan met M. zorgt al voor een concretere invulling en vaak weet zij de plannen
nog fraaier te maken.

Nu heb ik mij vergaloppeerd.

Ik had geconstateerd dat de verf van het
houtwerk op onze gevel afbladderde. Dat moet bijgewerkt worden. Vijf jaar
geleden heeft de schilder de hele buitenboel geschilderd en eigenlijk zouden we
weer een vakman moeten vragen.

Dat had ik moeten doen.

Maar ja, als je in Zweden bent, lijkt
schilderen best gemakkelijk.

Als je thuiskomt, moet het invulling
krijgen.

We spraken af om de hele voorkant van het
huis, de carport en de garage te doen, inclusief boeien en windveren. Twee
kleuren, groen en wit.

Ik heb een rolsteiger gehuurd (6 meter
hoog!), goede verf besteld via internet (scheelt 25 euro per pot!), kwasten,
schuurpapier, ammoniak en terpentine gekocht en toen aan de slag.

Het opbouwen van de steiger deed ik alleen.
M. was op schilderscursus (acryl, daar hebben we technisch gezien voor het
buitenschilderwerk geen moer aan, maar het is leuk voor haar creatieve talent)
en het was een beste klus om dat alleen te doen. Zeker toen ik op zes meter
hoogte stond. Ik bibberde behoorlijk en vroeg me af waar ik in hemelsnaam aan
begonnen was.

Maar…kop dr veur!

Eerst alles geschuurd, toen afgenomen met
ammoniak en daarna de grondlaag erop, gevolgd door twee laklagen. Dit zijn
slechts zestien woorden, maar wat waren we er lang mee bezig.

M. heeft veel meegewerkt en gezorgd voor
uitstekende mentale begeleiding.

Na twee weken was alles al klaar!

Samen de steiger afgebroken, verf opgeruimd
en kwasten gereinigd.

We kijken met veel voldoening naar de
prachtige voorkant van ons huis. Kan er weer een hele tijd tegen.

We gaan voorlopig niet op vakantie.

Bang voor plannen.

Mooi land, Zweden.

Weinig mis mee.

Fijne vakantie gehad.

We zaten in het oosten, camping op een
landtong.

Bij Kalmar.

Weinig kampeerders meer.

Veel tochtjes gemaakt.

Vaak op het eiland Oland geweest.

Leuke lui, de Zweden.

Heel ontspannen en plezierig volk.

Laten je met rust, veel kan en mag.

Veel mooie auto’s.

Saabs en Volvo’s.

Goed weer gehad.

De honden hebben het naar hun zin gehad.

Na vier weken teruggereden.

In twee etappes.

Overnacht op een camping in Duitsland.

Dat is anders dan in Zweden.

Veel voorschriften.

ALLE HUNDE SOLLEN AN DIE LEINE GEFUEHRT
WERDEN.

CAMPINGPLATZORDNUNG

ALLE ABFALL SOLL GETRENNT ANGELIEFERT
WERDEN, UND NUR ZWISCHEN 9 UND 12 UHR.

SPIELPLATZREGELN.

Verder wordt WiFi om 10 uur ’s avonds
afgesloten. De caravan moet met de voorkant haaks op het pad worden geplaatst.
Pasje voor de slagboom. Muntje voor de douche. Overal bordjes.

Kortom: even een cultuurschok.

We krijgen nog een foto van de Duitsers.

Te snel over de brug gereden.

We waren wat bang om na de mooie weken in
Zweden te moeten wennen aan Dalen.

De Duitse ervaringen maakten de de thuiskomst
tot een feest.

Het leek me slim om alle stekkers uit de
stopcontacten te trekken voor wij weggingen.

Energiebewust.

Bij thuiskomst alle stekkers er weer
ingedaan.

Toen begon het gemier.

Wachtwoorden van het netwerk.

Heb twee netwerken.

Weet niet waarom.

Een is genoeg.

Moest de codes invoeren.

De codes klopten niet.

Doe dan steeds hetzelfde in de hoop dat het
ineens goed gaat.

Was niet zo.

Iemand onheus bejegend.

Tijdje met de honden gelopen.

Weer pogingen gedaan.

Nada.

Lumineus idee gekregen.

Stekkers er nog een keer uitgehaald.

En er weer ingedaan.

Alles werkte.

Kwestie van nadenken.

En niet opgeven.

We gaan vast weer naar Zweden.

Mooi land.

Voordat wij op vakantie gaan, hebben we het
stikdruk.

Druk voor ons doen dan.

Het doel van onze vakantie is reeds lange
tijd geleden besproken, de wijze waarop en de data liggen ook vast.

Dat is niet nodig, dat vastleggen.

Wij kunnen het hele jaar wel weg.

Maar vele jaren vakanties in het hoogseizoen
in de zomervakantie maken dat we nu direct na de start van de scholen weggaan.

Lekker rustig.

Ik denk ook dat aow’ers niet meer mogen in
het hoogseizoen.

Wij hebben het onmeunig druk met de directe
voorbereidingen.

Caravan ophalen.

Schoonmaken.

Auto wassen. Laten wassen.

Kleren uitzoeken, laatste kleren wassen,
alles op logische plekken in de caravan verstoppen.

Schoenen uitzoeken, waar nodig vervangen.

Bedgerei meenemen: eigen kussens en dekbed.

Handdoeken, washandjes, douchespul, haarwasspul,
zeep en overige toiletartikelen klaarleggen.

Eten voor de katten en kippen in huis halen,
die worden keurig verzorgd door onze huisoppasser.

Handleidingen katten, kippen, planten en
post actualiseren.

Eten en drinken kopen.

Drank inslaan.

Technische installaties nalopen, chemische
vloeistoffen aanvullen, lege gasflessen omruilen.

Water in de tank doen.

Luie stoelen inpakken.

Boeken uitzoeken.

Camera’s, ipads, ipods, iphones opladen en
alle verschillende snoertjes meenemen.

Dvd’s uitzoeken en bijbestellen voor de
lange televisieloze avonden.

TV in caravan verbergen.

Hondenkleden, hondenbakken, hondeneten,
hondenriemen, hondenpillen mee.

Medicijnen meenemen: daar krijgen we steeds
meer van.

Gewone bril opdoen, zonnebril mee, leesbril
mee, schoonmaakdoekjes brillen mee.

Eetvoorraad kopen en opbergen.

Snoeptas vullen. Veel drop. Voor onderweg.

Routekaarten ophalen, extra navigatiesysteem
meenemen voor als er teveel onenigheid ontstaat tussen M. en de normale
navigator.

Contacten met kinderen via whatsapp afspreken.

Ons vroegere gezin gaat tegelijk op
vakantie, sommigen naar Frankrijk, anderen naar de USA en wij naar Zweden.

Huis poetsen.

Het is maar goed dat wij niet werken.

Onbegrijpelijk dat we dat vroeger er gewoon
tussendoor deden.

Wat konden we toen veel.

Maar straks lekker vier weken niks doen.

De hele dag.

Zal wennen zijn.

Die rust.

Nilsson is al bijna acht jaar.

Dat zou je niet zeggen.

Velen denken dat hij ouder is.

Hij doet al jaren oud.

Vanaf zijn tweede jaar doet hij al alsof hij
tien is.

Ach, iedereen heeft wel wat.

Nilsson is heel gezellig, aanhankelijk en
luistert goed.

Nou ja, hij doet wat ik graag wil.

Hij is nogal doof.

Hij kan dus heel goed gebarentaal.

Dat is bijzonder voor een hond.

Wij vinden het tijd worden voor een vriendje
voor hem.

Weet natuurlijk niet wat Nilsson vindt.

Hij doet altijd wel heel aardig tegen andere
hondjes.

M. en ik zijn op zoek gegaan naar een pup.

Een setter.

Eerst in het noorden van Friesland gekeken.

Mooi nestje ierse setters.

Teveel jachtinstinct.

Viel dus af.

Toen naar Nieuw-Weerdinge.

Nestje halve setters.

Lieve hondjes, niet goed gesocialiseerd.

Zaten in een schuur.

Niet doen dus.

Vandaag bij nestje ¾ setters gekeken.

Moederhond is half ierse setter en half
schotse collie.

Heel lieve, rustige, aanhankelijke en slimme
hond.

Vaderhond is ierse setter rood en wit.

Rustig en stabiel.

Samen kregen ze twee weken geleden zeven
pups.

Er was een reutje bij, zes teefjes.

Wij willen graag een reutje.

Het reutje is een driekleur en
verschrikkelijk mooi.

We waren helemaal weg van dit hondje.

Gelijk gereserveerd.

Tweede pinksterdag ophalen.

We gaan wel vaak kijken.

Nu nog het nieuws vertellen aan Nilsson.

Met gebaren.

Wordt nog een beste klus.

Onderdeel worden van de geschiedenis.

Het overkomt ons allen.

Ook mij.

Daar liep ik op deze mooie maartdag
tegenaan.

Op deze prachtige dag heb ik langzaam
gewandeld in het bos met Nilsson.

Nilsson loopt steeds een stukje voor me uit
en gaat bij alle bankjes die we tegenkomen alvast zitten.

Hij kent mij. En ik stel hem niet teleur.
Natuurlijk niet.

De wandeltocht duurt in de winter en bij
regen een uur en twintig minuten.

Vandaag met dit prachtige weer deden wij er
twee uren over.

Ik pas me gemakkelijk aan.

Thuis kopje koffie gemaakt en de krant
verder gelezen.

Klussen doe ik niet op mooie dagen.

Er kwamen twee kinderen aan de deur.

In principe geef ik aan iedere collecte en
aan ieder goed doel.

Soms niet.

Maar dat is een ander verhaal.

Nu wel.

De kinderen kwamen loten verkopen.

Voor de Floralia.

Van de BWB-school.

Dat is de school hier in Dalen, zeiden ze er
verklarend bij.

Ik vroeg of ze wisten wie ik was.

Of ben.

Ze hadden geen idee.

Eerlijke kinderen.

Ik vroeg of ze wisten hoe hun plein heet.

Ze legden nog een keer uit dat het plein gewoon
van hun school was en dat de school BWB was.

Ik hield vol.

Er staat een bordje op.

Er ging bij een van de kinderen een lampje
branden.

Zwak lampje.

Ze dacht dat het plein Meester Geertsplein
was.

Ik was verheugd.

Ik zei dat ik dat ben.

Grote verbazing.

Dus U was onze burgemeester?

Ja dus.

Maar dat was al lang geleden.

Ze herinnerden zich nog wel wat, zeiden ze.

Aardige kinderen.

Geschiedenis is een vaak onderschat vak.

Er moet meer geschiedenisles komen.

Vooral over lokale geschiedenis.

Met foto’s.

Na vijf weken in Nieuw Zeeland zijn we in het ritme gekomen.

Het NZ-vakantieritme.

Twee, vaak drie en paar keer vier nachten op een plek bevalt goed.

Geeft rust, ook ’s nachts als iemand eruit moet.

Voor leeftijdgebonden externe secretie.

En het licht niet aan mag.

Laat naar bed. Op tijd eruit.

Ontbijten, iPads inkijken, op stap.

Aardige, ontspannen mensen, de kiwi’s.

Sportief. Surfen, kayakken, fietsen, bungee- jumpen, rugby, hardlopen.

Behulpzaam, rustig, vriendelijk.

Volgens M. ben ik hier in het verkeer veel leuker.

Komt door weinige auto’s op de weg.

En door de one lane bridges, die veel voorkomen en waar nooit gedoe is.

M. wil niet in de auto rijden.

Ze vindt buitenlands rijden niet fijn.

Zeker links niet.

Links rijden is niet moeilijk.

Gaat vanzelf, ook omdat alle anderen links rijden.

Soms vergis ik me.

Dan helpt M. even. Ze geeft graag advies.

We zijn allebei bruin. Eerst waren we rood.

Erg veel zon.

En veel sandflies. Die steken.

We hebben dus ook wat bulten. En een antisandfliessmeermiddel gekocht.

Onze actioncam geeft aan dat hij vol is.

We hebben 32 gb met onze acties gevuld.

Kan zijn dat we hem per ongeluk hebben aangelaten.

We zijn al heel ontspannen. Daar kan de komende dagen nog meer bijkomen.

Als we thuis komen, zijn we super relaxed.

Kunnen we er weer vol tegenaan.

Maar eerst nog meer Nieuw Zeeland.

Lost Gypsy Gallery. Artiest maakt bewegende voorwerpen in alle formaten. In een bus. Plafond in bus zit vol met moederborden.

Nog naar de Moeraki Boulders, eten bij Fleur’s.

Akaroa en omgeving bekijken.

Vol programma.

Fijn ritme zo.