Vanmorgen heb ik lekker gewandeld met de honden bij De Hoge Stoep. Ik was laat en daardoor kwam ik meer mensen tegen dan normaal. Ik merk dat ik tijdens de wandeling veel met het naderend afscheid bezig ben. Ik heb nu het gevoel dat je kunt hebben als je van een berg naar beneden gaat: je wilt eigenlijk niet zo snel, maar je kunt niet meer stoppen. Het gevoel dat je in je rug geduwd wordt en dat je gaat naar een plek waar je niet wilt zijn.
Vanmiddag lekker geklungeld in huis. Samen met Mieke gekeken wat aardig zou zijn om aan de kinderen op school te geven. M. had ook al een aantal suggesties. Moet deze week wel beslissen.
Even gekeken bij de you tube filmpjes welke ik zou willen delen. Dat zijn er nog heel veel!
De eerste is van Roy Orbison, al meer dan 20 jaar geleden overleden. In deze opname zingt hij samen met een ongekende groep vrienden: Bruce Springsteen, T Bone Burnett (gaat de volgende cd van Steve Earle produceren), Tom Waits, Bonnie Raitt, Elvis Costello, K.D.Lang, Jackson Browne, J.D.Souther en Jennifer Warnes. Hij laat zien dat hij de beste popstem ooit had. De film heet Black and White.
http://www.youtube.com/watch?v=kGFM1pY2dcw
De tweede is van Steve Earle en Emmylou Harris. Op de achtergrond speelt Little Steve Van Zandt (van Bruce Springsteen) mee.
Tja, en het leven gaat gewoon door. Maar staat tegelijkertijd een beetje stil.
Tellen we de dagen af? Ja, eigenlijk wel. Je hebt direct aangegeven dat je niet steeds met “de laatste keer” geconfronteerd wilt worden. Da’s duidelijk. Maar zoals ik gisteren tijdens mijn laatste functioneringsgesprek met jou al heb aangegeven, je ontkomt er niet aan… en de laatste keer een kort gedichtje in de postvakken. Weer super!
Je gaf aan dat ik even de blog moest lezen…. Ik had wel al een keer de link naar jouw website geopend, maar een blog???? Ik had geen idee wat het was, misschien kreeg ik er wel een virus mee op de computer. Enfin, toch maar gelezen en ook maar reageren, want dat schijnt dus te kunnen met een blog.
En het virus??? Dat is binnen!! Het leesvirus. Wat een supermanier om zo stukje bij beetje afscheid te nemen van alle keren “de laatste keer”. Zoals zovelen… ik blijf wel lezen…
Groetjes!
Sinds tijden eens een zondag met niet echt iets op de agenda. Dus tijd om jouw site eens uitgebreid te lezen. Het niet droog houden, komt ook hier voor! Ook het gevoel van geduwd worden naar een plek waar je niet wilt zijn, voelt bekend…………
Veel liefs.