Het gras is naar de knoppen.

Vorig jaar in de zomer zag ik dat het
bedroevend gesteld was met gras.

Veel droogte. Denk ik.

Grote stukken waren geel in plaats van
groen.

Volgens M.

Het najaar en de winter zorgden voor
overvloedige groei van mos.

Een steppe.

Nu deze winter het voorjaar gestart is, werd
het de hoogste tijd voor actie.

Het gras moet terug!

Natuurlijk heb ik me eerst laten informeren
over hoe ik dat het handigste doe.

En ik heb gegoogled.

Samengevat: mosdoden, verticuteren, kalken,
mesten, zaaien.

Piece of cake.

Eerst mosdoder erop gedaan. Het mos werd
zwart.

Geprobeerd om de zwarte stukken eruit te
halen.

Dat lukte ruimschoots.

Hele plaggen gingen eraf.

Twijfelde of dit wel helemaal de bedoeling
was.

Na 150 m2 maar gestopt.

Verticuteermachine gehuurd.

Volgens de verhuurder zou er veel rotzooi
vrijkomen.

Dat klopte.

Heel veel rotzooi.

M. en ik moesten alle mos en aanverwante
zaken bij elkaar harken en afvoeren.

Ruim vijftig kruiwagens vol.

We hebben een grote bult achter het
kippenhok liggen.

Mosbult.

Toen kalk op de steppe. En mest.

Totaal 300 kilo.

En inzaaien.

En nou groeien met die handel!

Kan er wel tevreden naar kijken.

Zal dat de komende tijd ook moeten doen.

Heb scheurtje in kapsel.

Van de schouder.

Nog van val in januari.

Doet deksels zeer.

Vooral ‘s nachts.

Moet gerepareerd worden.

Dicht niet vanzelf, volgens de orthopeed.

Daarna zes weken in immobilizer.

Klinkt statisch.

Wacht op oproep voor ziekenhuis.

Reis naar VS gecanceld.

Arme M.

Kan ook niet reizen.

Blijft mantelzorger.

Kan ze wel goed.

We gaan samen naar het groeien van het gras
kijken.

Worden we rustig van.

Moet wel.

Anders ga ik naar de knoppen.