Ons ochtendritueel is een stuk langer
geworden.

Het avondritueel ook.

Maandag jl. geopereerd aan cuff ruptuur,
dinsdag spuugmisselijk en vol pijn naar huis.

Nu is het vrijdag.

Ben al stukken beter.

Moet wel zes weken met arm in sling.

Geen autorijden.

Dagelijks oefenen, na vier weken met hulp
van fysiotherapeut.

Dankzij de handigheden van M. word ik
schoon.

We staan om kwart voor acht op.

Ik kan mezelf scheren.

Ik scheer alleen de kin.

Dan helpt M. mij uitkleden.

Eerst de sling, dan het t-shirt en de broek.

Alles heel voorzichtig, zodat de zere
schouder en arm niet belast worden.

Douchen.

Is een terug-in-de-tijd gevoel.

Ik word gewassen.

Zorgvuldig.

Stevig.

Ik vind te stevig.

M. niet.

Afdrogen.

Zalf. Poeder. Deo. Aftershave.

Aankleden.

Heel voorzichtig.

Zelf haren kammen met linkerhand. En een
borstel.

Tanden poetsen met linkerhand. En een elektrische
borstel.

Klaar.

Dan M. douchen en ik mag alvast naar
beneden.

Om 10 uur zijn we klaar om te gaan eten.

Twee uur en een kwartier.

‘s Avonds weer zo’n inspanning.

Het gaat dan wel sneller.

Hebben dan minder kleren aan te trekken.

Maar goed dat we de hele dag de tijd aan
onszelf hebben.

Hebben we ook wel nodig.

Over zes weken hebben we heel veel tijd
over.

Zal wennen worden.