Het is een afwijking.

Overlijdensadvertenties lezen.

Ik doe het iedere dag.

Ook op vakantie. Buitenlandse doden.

Het is een vorm van nieuwsgierigheid.

Of ik ze ken. Nou ja, gekend heb.

Hoe oud ze zijn geworden. Er sterven steeds vaker
mensen jonger dan ik.

Waar ze zijn geboren en waar overleden.

Ik lees ook altijd wat er boven staat.

Soms iets heel persoonlijks, een heel mooi gedicht.

Er zijn zoveel mooie gedichten geschreven over dood
en leven.

Bijv. van Heinrich Heine:

Der Tod, das ist die
kühle Nacht,

Das Leben ist der
schwüle Tag.

Es dunkelt schon,
mich schläfert,

Der Tag hat mich müd
gemacht.

Über mein
Bett erhebt sich ein Baum, 


Drin
singt die junge Nachtigall; 


Sie singt
von lauter Liebe – 


Ich hör
es sogar im Traum.

Of Vasalis:

Veel soorten van verdriet,

ik noem ze niet.

Maar een, het afstand doen en scheiden.

En niet het snijden doet zo’n pijn,

maar het afgesneden zijn.

Ook Kahlil Gibran:

En laat het
heden het verleden

vol
herinneringen omhelzen,

en de toekomst
vol verlangen.

Rutger Kopland:

Ga nu maar liggen liefste in de tuin,

de lege plekken in het hoge gras, ik heb

altijd gewild dat ik dat was, een lege

plek voor iemand, om te blijven.


Prachtige gedichten.

Ze geven je moed en inspiratie.

Om de kern te beschrijven, hoef je echter geen groot
dichter te zijn.

Deze week las ik deze tekst boven een advertentie.

Als je gezond
bent, heb je duizend wensen,

Als je ziek
bent, maar één.


Ik wens allen een heel
gelukkig en gezond 2012!